Pobo tártaro

Os tártaros^[14] (en tártaro Татарлар Tatarlar) é un nome colectivo que se aplica aos pobos turcos da Europa Oriental e Siberia. O nome deriva de Ta-ta ou Dada, unha tribo de orixe mongol que habitaban no noroeste da actual Mongolia no século V.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Tártaro.

Pobo tártaro
Dona tártara, s. XVIII
Instancia de	etnia
Subclase de	pobos túrquicos
Parte de	Línguas quipechacas (pt) , Linguas kipchak-bolgar e pobos túrquicos
Poboación total	6 755 000 [1]
Lingua materna	Lingua tártara e lingua rusa
Lingua	tártaro, ruso e outras linguas na diáspora
Linguas faladas	Lingua tártara e lingua rusa
Relixión	Islam predominantemente sunnitas, con minorías cristiás
Relacionados	Outros pobos turcos
Composto por  Tártaros do Volga (pt)  Tártaros de Lipka (pt)  Astrakhan Tatars (en)  Tártaros da Sibéria (pt)  Tártaros de Crimea
Rexións principais
Rusia	5 310 649 (2010)[2]
Kirguizistán	28 656 (2012)[3]
Kazakhstán	203 371 (2012)[4]
Ucraína	73 304 [5]
Turquía	n/d
Finlandia	n/d
Estonia	2 582 [6]
Polonia	447 [7]
Belarús	10 146 [8]
Azerbaidján	25 900 [9]
Bulgaria	40000
Romanía	23 935 [10]
Canadá	2 300 [11]
China	4 890 [12]
Tadjiikistán	18 939 (2000)[13]
Letonia	3 235
Uzbekistán	275 400
Fontes e ligazóns
Descrito pola fonte The Nuttall Encyclopædia The New Student's Reference Work The New Student's Reference Work/Tartars (en) Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24486847 Encyclopædia Britannica 1911 Encyclopædia Britannica/Tatars (en) Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24497811 Q25851640 Q85915448 Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Q24755504
[ Wikidata ] [ C:Commons ]

Tártaro (esq.) loitando a cabalo contra un cosaco.

Utilizose por primeira vez para describir aos pobos que dominaron partes de Asia e Europa baixo o liderado mongol no século XIII. Estendeuse o uso despois para incluír a case calquera invasor nómade de orixe asiática, tanto de Mongolia como do occidente de Asia.

Antes da década de 1920, os rusos utilizaban a palabra Tatar para designar a numerosos pobos, desde os turcos azerís ás tribos de Siberia. Na actualidade, a maior parte dos tártaros viven no centro e o sur de Rusia (a maioría en Tatarstán).

A finais do século XX supoñían máis de 10 millóns de individuos. Unha boa parte dos tártaros son musulmáns sunníes pero tamén hai tártaros cristiáns ortodoxos.

O dominio ruso supuxo —en boa parte— a súa asimilación e rusificación.

Un paso importante para restablecer o réxime estatal do polo tártaro foi a proclamación da autonomía en 1920. O 30 de agosto de 1990 foi aprobada a Declaración da soberanía estatal da República de Tatarstán.

O nome de tártaros, dado aos invasores, estendeuse posteriormente para ser aplicado a outros membros da mesma póla turca en Rusia, incluso até o punto de que a maioría dos habitantes da meseta de Asia quedou definida baixo o nome xenérico de Tartaria. Este nome case desapareceu da literatura xeográfica, pero permanece o nome de tártaros no sentido limitado ao que se aludiu máis arriba.

Distribución actual dos tártaros.

Os actuais habitantes tártaros de Eurasia forman tres grandes grupos:

• Os Tártaros de Crimea, en Crimea, Ucraína, Bulgaria, Rusia, Lituania, Polonia, Romanía Turquía e Norteamérica.
• Os Tártaros do Cáucaso.
• Os Tártaros de Siberia.

Debido á magnitude das migracións e mesturas entre diferentes pobos e á laxa utilización do adxectivo "tártaro", na actualidader cóntanse como tártaros xentes que van desde o aspecto mongoloide nun extremo até o caucasoide no outro.