Tendón de Aquiles
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
O tendón de Aquiles (tendo Achillis, que vén de tendōn, cruzamento entre a palabra grega ténōn, τένων, que tensa, e o lexema latino tend- poñer tenso[1]) é un tendón da parte posterior da perna. Serve para unir os músculos gastrocnemio e sóleo ao óso calcáneo (talón).
Tamén recibe o nome de tendón calcáneo (tendo calcaneus).
Remove ads
Orixe do nome
O nome de tendón de Aquiles foi proposto polo cirurxián alemá L. Heister en 1717[1] en honra do heroe grego Aquiles. Xa Philip Verhayen en 1693 se refería nun dos seus libros de anatomía a esta parte do corpo como a corda de Aquiles, nome do que posteriormente xurdiu a expresión talón de Aquiles.
Conta a lenda, segundo o poema incompleto Aquileida (Estacio, no século I), que cando naceu Aquiles, a súa nai Tetis procedeu a facelo inmortal mergullándoo no río Estixia pero non mollou o calcáneo por onde o collía. Así, quedou protexido contra calquera ferida excepto no pé. Por iso morreu na guerra de Troia cando Paris o alcanzou cunha frecha envelenada nese punto.
Remove ads
Estrutura anatómica
O tendón de Aquiles está situado na parte posteroinferior da perna, formando unha banda ancha e grosa que nace á metade da perna e se insire na parte posterior do óso calcáneo, cunha bursa interposta entre o tendón e o óso. É o tendón máis groso e forte do corpo e, nos humanos, mide arredor de 15 cm, cun estreitamento a uns 4 cm da inserción ósea para abrirse un pouco no seu extremo inferior. Está constituído pola reunión dos dous tendóns dos xemelgos (interno e externo) que dan lugar ao gastrocnemio, e do sóleo, se ben recibe fibras musculares sobre a súa superficie anterior case ata o seu extremo distal. Superficialmente e ao longo da cara lateral baixa a vea safena menor. O reflexo aquíleo permite comprobar a integridade da raíz espiñal Sacra-1.
Reflexo da súa fortaleza é o feito de que deste tendón se colgan as reses de abasto tralo sacrificio para a posterior preparación da canal.
Remove ads
Enfermidades
As lesións máis comúns son:
- Tendinite aquilea: produce unha dor máis ou menos intensa no tendón, observándose inflamación e perda do contorno do mesmo. As súas causas son variadas: metabólicas, infecciosas, anatómicas, sobrecarga de adestramento, material non axeitado (zapatos que non absorben os impactos), exercicios inadecuados etc.
- Entesite do Aquiles: é unha dor producida na zona da unión do tendón co óso calcáneo. As súas causas son ademais dalgunhas das anteriores os pés cavos e varos [2].
- Calcificacións do tendón: son acumulacións de carbonato cálcico que producen un engrosamento do tendón e dá lugar a outros síntomas como molestias ou aumento da temperatura na zona.
- Rotura do tendón: pode ser parcial ou total, esta última é a lesión máis grave, cuxa única solución é cirúrxica e require de inmobilización do pé [3].
O talón de Aquiles
A lenda da morte de Aquiles a causa dunha frecha no talón deu pé á expresión tendón de Aquiles para referirse ao punto máis débil dunha persoa ou asunto.
Obreiros das nosas vilas que nos vosos fogares falades galego coma o falaron vosos pais e avós: poñervos en guarda cando oiades ás vosas fillas espresarense en castelán polas rúas; porque ese castelán pode ser o talón d'Aquiles por onde se fagan vulnerables pra as cubizas ruíns dos señoritos (Boletín quincenal Rexurdimento, nº 5, Betanzos, 9 d'outono 1922.
Remove ads
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads