Vicerreinado de Nova Granada

O Vicerreinado de Nova Granda (en castelán: Virreinato de Nueva Granada), tamén coñecido como Vicerreinado de Santafé ou Vicerreinado do Novo Reino de Granada, foi unha entidade territorial, integrante do Imperio Español, estabelecida pola Coroa (1717-1723, 1739-1810 e 1816-1819) na derradeira fase da colonización española de América. Foi creado polo rei Filipe V en 1717 dentro da nova política dos borbóns e suspendido en 1723, por problemas financeiros, sendo reinstaurado en 1739 até que o movemento independentista o disolve de novo en 1810. En 1815, foi reconquistado polo exército do rei Fernando VII, sendo novamente restaurado, até que o exército libertador logrou a súa independencia definitiva do poder español en 1819.

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Granada (homónimos).

Vicerreinado de Nova Granada

Localización
4°39′N 74°03′O
Estado histórico	Imperio Español
Capital	Bogotá
Datos históricos
Precedido por	Novo Reino de Granada
Creación	12 de outubro de 1717
Disolución	27 de setembro de 1819
Sucedido por	Gran Colombia
Moeda	real español

A capital do vicerreinado foi Santafé (Bogotá).^[1] O escudo de armas do vicerreinado foi herdado por Bogotá, que o conserva como insignia.