abortar

Verbo intransitivo

abortar

1. (Obstetricia) Parir un embrión ou un feto antes do tempo de xestación normal que o faga apto para vivir.
   • Exemplo: Como consecuencia da caída, abortou.
     

1. (Obstetricia) Practicar ou sufrir un aborto.
   • Exemplo: Ante o perigo que supoñía seguir co embarazo, foi á clínica a abortar.
     

1. (Botánica) Desenvolverse parcial ou defectuosamente un órgano sen que chegue a ser funcional.
   • Exemplo: Debido ás inclemencias do tempo, abortaron todos os froitos.
     

1. (Medicina) Por extensión, desaparecer unha enfermidade ao seu comezo, ou antes do seu termo natural.
   • Exemplo: O médico déralle unha baixa por tres meses, pero aos quince días xa estaba traballando porque, sorprendentemente, a enfermidade abortou.
     

1. (Figurado) Non chegar algo ao seu pleno desenvolvemento.
   • Exemplo: Finalmente, o golpe de estado abortou.
     

1. • Sinónimos: frustrarse.
2. (Figurado) Non acadar o éxito.
   • Exemplo: A súa inconstancia fixo que abortasen todos os seus proxectos.