boro

Substantivo masculino

boro

1. (Química) Elemento químico número 5, é un metal raro que se atopa no bórax e no ácido bórico. Úsase para refinar o aluminio e fabricar fibra de vidro. Foi descuberto por Davy e Gay-Lussac en 1808. O seu símbolo é B.

Traducións

• Alemán: Bor ^(de).
• Castelán: boro ^(es).
• Francés: bore ^(fr).
• Inglés: boron ^(en).
• Italiano: boro ^(it).
• Neerlandés: boor ^(nl).
• Portugués: boro ^(pt).
• Sueco: bor ^(sv).

Véxase tamén

• Apéndice: Elementos químicos