bugallo

Substantivo masculino

bugallo (sg: bugallo; pl: bugallos)

1. (Zooloxía, Botánica) Excrecencia que certas árbores, nomeadamente carballos e outros Quercus, forman como reacción de defensa fronte á picadura de determinados véspidos.
   • Exemplo: Faláronlle en allos, respondeu en bugallos (é dicir, que lle falan dunha cousa e responde con outra).
     

Observacións

• Habitualmente son formacións arredondadas de maior ou menor diámetro, nas pólas novas, pero poden presentar formas moi diferentes e afectar a distintos órganos da planta.

Sinónimos

:

• bugalla
• bailarete
• carrabouxo
• coca
• cecidia (culto)
• mazán de cuco
• uvas de cuco

Termos relacionados

• avespas
• carballos

Traducións

• Inglés: gall ^(en)
• Castelán: agalla ^(es)
• Portugués: galha ^(pt)