canto

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

canto1

  • Etimoloxía: do latín cantus.
  • Pronuncia: [ ˈkanto̝ ] (AFI)

Substantivo masculino

canto (sg: canto; pl: cantos)

  1. Acción e efecto de cantar.
  2. (Música) Arte ou técnica de cantar.
  3. Emisión de sons melodiosos ou rítmicos por parte dun animal, ou aquel que lle é característico; xeralmente, aplícase ás aves.
  4. Composición poética, especialmente a pertencente ao xénero heroico, de ton elevado o solemne.
  5. Composición doutro xénero realizada para unha aplicación determinada.
    • Exemplo: canto fúnebre, canto de batalla, canto nupcial, canto gregoriano, gl
      canto silábico

      .}}
  6. Definición xenérica que se fai de calquera composición lírica.
  7. Cada parte na que se atopa dividido un poema épico.
  8. Loa e exaltación para destacar unha virtude ou cualidade.

Traducións

Remove ads

Substantivo masculino

canto

  1. Canto.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads