caule

Substantivo masculino

caule (sg: caule; pl: caules)

1. (Botánica) Parte aérea do eixo principal das plantas superiores, ligada á raíz, e da cal agroman os ramos e as follas.

Sinónimos

• talo, tronco.

Termos relacionados

• caulescente
• cauliforme
• caulinar

Traducións

• Italiano: caule ^(it).
• Portugués: caule ^(pt).