cunca

Substantivo feminino

cunca (sg: cunca; pl: cuncas)

1. Vasilla cóncava empregada para beber líquidos, frecuentemente viño, caldo ou leite.
   • Exemplo: Cunca de moitos, ben lambida e mal lavada.
     

1. Cantidade de líquido que ten cabida nesa vasilla.
   • Exemplo: ¿Non queres caldo, ¡pois sete cuncas!
     

1. Medida tradicional de superficie, de dimensións variables segundo as zonas.
   • Exemplo: Só tiña catro cuncas, pero resultaban suficientes.
     

1. Medida tradicional capacidade para grans, legumes etc, de dimensións variables segundo as zonas.
   • Exemplo: No mercado, as fabas ían a dúas pesetas a cunca.
     

1. Cavidade anatómica que acolle cada un dos ollos.
   • Sinónimos: conca.
2. (Xeoloxía) Filón ou grupo de filóns extensos explotados por diversas minas que constitúen unha unidade xeolóxica e e xeográfica.
   • Sinónimos: conca.
3. (Hidroloxía) Conxunto de espazos e territorios, normalmente vales, drenados por un río e tódolos seus afluentes.
   • Sinónimos: conca, bacía, conca fluvial.
4. (Hidroloxía) Parte alta do curso dun río, de forma máis ou menos triangular, que reúne as augas mediante unha malla de sucos e regos converxentes.
   • Sinónimos: conca, conca de recepción.