doela

Substantivo feminino

doela
(sg: doela; pl: doelas)

1. (Arquitectura) Perpiaño en forma de cuña truncada que, disposto radialmente, conforma un arco ou bóveda.
   • Exemplo: Algunhas doelas reciben nome de seu: clave (a central), saimel (a primeira de cada lado).
     

1. • Termos relacionados: clave, saimel, intradorso, extradorso
2. (Agricultura) Cada unhta das táboas coas que se fabrica unha cuba.
3. (Arquitectura) Cada unha das pedras coas que se levantan as paredes dun hórreo.

Traducións

• Alemán: Stabkirchen ^(de), Keystone ^(de)
• Castelán: duela ^(es), dovela ^(es)
• Francés: portée ^(fr), clé de voûte ^(fr)
• Inglés: stave ^(en), keystone ^(en)
• Italiano: pentagramma ^(it), chiave di volta ^(it)
• Portugués: aduela ^(pt)