estro

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo masculino

estro (sg: celo; pl: celos)

  1. (Figurado) Inspiración, especialmente a dos poetas.
    • {{exemplo|O prolífico estro de Garcilaso de la Vega. SINÓNIMO nume.
  2. (Zooloxía) Época de celo.
    • Exemplo: Na montaña varios cervos loitaban para conseguir unha femia en estro.


Observacións

Termos relacionados

estral

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads