interrogante

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Adxectivo

interrogante (sg: interrogante; pl: interrogantes)

  1. Que interroga.
    • Exemplo: O orador empregou un ton interrogante na súa intervención.


Sinónimos

interrogador, interrogativo

Adxectivo

interrogante (ms: interrogante; mpl: interrogantes; fs: interrogante; fpl: interrogantes)

  1. Interrogante.


Adxectivo

interrogante (ms: interrogante; mpl: interrogantes; fs: interrogante; fpl: interrogantes)

  1. Interrogante.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads