mancebo

Substantivo

mancebo (ms: mancebo; mpl: mancebos; fs: manceba; fpl: mancebas)

1. Persoa coa que se teñen relacións sexuais fóra do matrimonio.
   • Sinónimos: amasio, amigo, amante, querido.
2. Traballador dunha farmacia que carece de título acreditativo e que está ás ordes dun farmacéutico.

Traducións

• Castelán: (1) mancebo ^(es).
• Portugués: (1) mancebo ^(pt).

Substantivo

mancebo (ms: mancebo; mpl: mancebos; fs: manceba; fpl: mancebas)

1. Amante, amasio, amigo, mancebo, querido.

Substantivo

mancebo (ms: mancebo; mpl: mancebos; fs: manceba; fpl: mancebas)

1. Amante, amasio, amigo, mancebo, querido.