manchar

manchar1

• Etimoloxía: do latín maculāre.

• Pronuncia: [manˈt͡ʃaɾ] (AFI)

Verbo transitivo e pronominal

manchar

1. Encher de sucidade, de manchas.
   • Sinónimos: barnar, ensuciar, lixar, luxar, zafar.
2. (Figurado) Prexudicar [a boa sona de alguén].
   • Sinónimos: ensuciar, lixar, luxar, macelar, macular.
   • Termos relacionados: deshonrar.

Traducións

Encher de sucidade

Castelán: manchar (es), ensuciar (es) Francés: tacher (fr) Inglés: soil (en), stain (en) Italiano: macchiare (it), sporcare (it) Portugués: manchar (pt)

Prexudicar

Castelán: manchar (es), mancillar (es). Portugués: manchar (pt)