murchar

Verbo transitivo

murchar

1. Provocar a morte dun organismo vexetal.
   • Exemplo: «Soidades polos meus;
     branca azucena segada
     pola gadaña da morte,
     érguete dese sono forte
     que te veu murchar así,
     e mira as gordas bagullas
     que nos queiman a faceira.»
     
      (Iglesia, Francisco María de la. Fuxe, miña rula, fuxe (Album de la Caridad. Juegos Florales de la Coruña en 1861 seguido de un mosaico de nuestros vates gallegos contemporáneos) [1856]. Páxina 143. Editorial: A Coruña. 1862)
     
     
2. Debilitar, enfraquecer [algo ou alguén].

Verbo transitivo

1. Murchar.