nariz

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo masculino

nariz (sg: nariz; pl: narices)

  1. (Anatomía) Prominencia situada no medio da cara, que intervén na respiración e contén o sentido do olfacto.
    • Exemplo: Era un home a un nariz pegado.


    • Sinónimos: napia (especialmente cando é grande).
    • Observacións: nesta acepción, tamén se utiliza en plural, co mesmo significado.
    • Termos relacionados: fosa nasal, narnexar, nasal, olfacto.
  1. Por extensión, o propio sentido do olfacto.
    • Exemplo: Luís tiña o nariz moi fino.


  1. Por extensión, parte saínte dalgúns aparatos ou obxectos.
    • Exemplo: O logo da empresa destacaba recén pintado no nariz do avión.


  1. Aroma que desprenden os bos viños.
    • Exemplo: Este viño ten un bo nariz.


Termos relacionados

  • asomar o nariz
  • dar coa porta nos narices
  • dar no nariz
  • darse de narices
  • meter o nariz
  • non ver máis alá do seu nariz
  • saír [algo] dos narices
  • tocar os narices
  • tocarse os narices
  • torcer o nariz
  • de narices, de dous pares de narices
  • ata os narices
  • por narices

Traducións


Remove ads

Substantivo feminino

nariz

  1. (Anatomía) Nariz.


Substantivo feminino

nariz (sg: nariz; pl: narices)

  1. (Anatomía) Nariz.

Variantes


Substantivo

nariz

  1. (Anatomía) Nariz.


Substantivo feminino

nariz (sg: nariz; pl: narices)

  1. (Anatomía) Nariz.


Substantivo masculino

nariz (sg: nariz; pl: narizes)

  1. (Anatomía) Nariz.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads