ok

Substantivo

ok

1. Auga.

Substantivo

ok

1. Falcón.

Número cardinal

ok

1. Oito.

Substantivo

ok

1. Xugo.

Número cardinal

ok

1. Oito.

Substantivo

ok

1. Xugo.

Modelo:-iwm-

ok1

• Etimoloxía: do protoxermánico *auk.

Conxunción

ok

1. E.

Variantes

• auk (ᛅᚢᚴ)

Descendentes

• Islandés: auk, og
• Feroés: og
• Noruegués nynorsk: og, au, aug, ok, auk, ug
• Bokmål: og, òg, au
• jamska: og
• Elfdaliano: og
• bondska: åg
• Sueco antigo: ok, oc, och, ogh
  • Sueco: och, ock
• Danés antigo: oc
  • Danés: og
• Inglés medio: oc, ok
  • Escocés: okname, ockname

Adverbio

ok

1. Tamén.

Descendentes

• Islandés: og
• Noruegués nynorsk: òg
• Bokmål: òg
• Sueco: ock

Adverbio

ok

1. Tamén.

Descendentes

• Baixo alemán medio: ōk
  • Baixo saxón holandés: ok, ook
  • Modelo:Nds-de: ok, auk, ock, ohk, ook
  • Plautdietsch: uk

Substantivo

ok

1. Frecha.