praza

Substantivo feminino

praza (sg: praza; pl: prazas)

1. (Arquitectura) Espazo amplo e descuberto dentro dunha poboación, rodeado de edificios.
2. Lugar cuberto ou non, onde se venden alimentos perecedoiros ou de consumo habitual.
   • Sinónimos: mercado, praza de abastos
3. Lugar destinado a ser ocupado por unha persoa ou cousa.
   • Sinónimos: asento
4. Posto de traballo.
5. Edificio circular con bancadas onde se celebran as corridas de touros.
   • Sinónimos: praza de touros
6. Poboación fortificada. ^[1]
   • Sinónimos: praza forte

Traducións

(1) Espazo amplo

Alemán: Platz (de). Asturiano: plaza (ast). Castelán: plaza (es). Catalán: plaça (ca). Checo: náměstí (cs). Chinés: 廣場 (zh)/广场 (zh) (guǎngchǎng). Coreano: 광장 (ko) (gwangjang). Eslovaco: námestie (sk).

Esloveno: trg (sl). Estoniano: väljak (et). Finés: tori (fi). Francés: place (fr). Inglés: square (en). Italiano: piazza (it). Neerlandés: plein (nl). Polaco: plac (pl).

Portugués: praça (pt). Ruso: площадь (ru) (plóščadʹ). Turco: meydan (tr). Ucraíno: майдан (uk) (majdán). Vasco: plaza (eu). Vietnamita: quảng trường (vi). Xaponés: 広場 (ja) (ひろば, hiroba). Xeorxiano: მოედანი (ka) (moedani).