proxenitor

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Substantivo

proxenitor
(ms: proxenitor; mpl: proxenitores; fs: proxenitora; fpl: proxenitoras)

  1. Antepasado en liña directa dunha persoa.
  2. (Bioloxía) Ser vivo que orixina a outro.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads