sabre

Substantivo masculino

sabre (sg: sabre; pl: sabres)

1. (Armas) Espada curta dun só fío.

Traducións

• Alemán: Säbel ^(de)
• Castelán: sable ^(es)
• Catalán: sabre ^(ca)
• Francés: sabre ^(fr)
• Ido: sabre ^(io)
• Inglés: sabre ^(en), saber ^(en)
• Italiano: sciabola ^(it)
• Kotava: abalt ^(avk)
• Portugués: sabre ^(pt)
• Vasco: sable ^(eu), sabre ^(eu)

Substantivo masculino

sabre (sg: sabre; pl: sabres)

1. (Armas) Sabre.

sabre1

• Etimoloxía: do alemán Säbel, do húngaro száblya.

• Pronuncia: /sabʁ/ (AFI)

• Escoitar: «sabre» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

sabre (sg: sabre; pl: sabres)

1. (Armas) Sabre

Substantivo

sabre (sg: sabre; pl: sabres)

1. (Armas) Sabre.

Substantivo masculino

sabre (sg: sabre; pl: sabres)

1. (Armas) Sabre.