stink

stink1

• Etimoloxía: do inglés medio stinken, do inglés antigo stincan, do protoxermánico *stinkwaną, do protoindoeuropeo *stengʷ-, *stegʷ-.

• Pronuncia: /stɪŋk/ (AFI)

• Escoitar: «stink» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

stink (sg: stink; pl: stinks)

1. Cheiro, fedor.
2. (Coloquial) Queixa, obxección.

Verbo

stink

presente	presente (3ª persoa)	pretérito	participio	xerundio
stink	stinks	stinked	stinked	stinking

1. Cheirar, feder.

Termos relacionados

• stench
• stinker
• stinking
• stinky