tenis

Substantivo masculino

tenis

1. (Deportes) Deporte disputado entre dous xogadores (individuais) ou entre dous equipos formados por dous xogadores cada un (dobres). Cada xogador usa unha raqueta para golpear unha pelota de goma oca cuberta de feltro para pasala por riba dunha rede cara á cancha do opoñente.
2. Zapatilla deportiva.

Termos relacionados

• tenis de mesa
• tenista
• tenístico

Traducións

• Francés: tennis ^(fr)
• Albanés: tenisi ^(sq)
• Alemán: Tennis ^(de)
• Inglés: tennis ^(en)
• Árabe: تنس ^(ar)
• Bambara: tenisi ^(bm)
• Bengalí: টেনিস ^(bn)
• Bosníaco: tenis ^(bs)
• Búlgaro: тенис ^(bg)
• Catalán: tennis ^(ca)
• Chinés: 网球 ^(zh)
• Coreano: 테니스 ^(ko)
• Croata: tenis ^(hr)
• Danés: tennis ^(da)
• Castelán: tenis ^(es)
• Esperanto: teniso ^(eo)
• Estoniano: tennis ^(et)
• Finés: tennis ^(fi)
• Frisón: tennis ^(fy)
• Irlandés: leadóg ^(ga)
• Grego: αντισφαίριση ^(el)
• Hebreo: טניס ^(he)
• Ido: teniso ^(io)
• Indonesio: tenis ^(id)
• Italiano: tennis ^(it)
• Xaponés: テニス ^(ja)
• Canarés: ಟೆನ್ನಿಸ್ ^(kn)
• Kotava: blenuti ^(avk)
• Luxemburgués: Tennis ^(lb)
• Macedonio: тенис ^(mk)
• Malaio: tenis ^(ms)
• Neerlandés: tennis ^(nl)
• Noruegués: tennis ^(no)
• Occitano: tènnis ^(oc), tenís ^(oc)
• Persa: تنیس ^(fa)
• Polaco: tenis ^(pl)
• Portugués: ténis ^(pt)
• Ruso: теннис ^(ru)
• Serbio: тенис ^(sr)
• Serbocroata: tenis ^(sh)
• Eslovaco: tenis ^(sk)
• Esloveno: tenis ^(sl)
• Sueco: tennis ^(sv)
• Támil: டென்னிஸ் ^(ta)
• Checo: tenis ^(cs)
• Turco: tenis ^(tr)
• Ucraíno: теніс ^(uk)
• Valón: tenisse ^(wa)
• Vasco: tenis ^(eu)