traquea - Wikiwand

Substantivo feminino

traquea (sg: traquea; pl: traqueas)

(Anatomía) Nos vertebrados, conduto tubular formado por aneis cartilaxinosos, que comunica a larinxe cos pulmóns, a través dos bronquios.
- Sinónimos: gorxa do aire.
- Termos relacionados: (cartilaxe) aritenoide, (cartilaxe) cricoide, (cartilaxe) tiroide, traqueotomía.
(Zooloxía) Cada un dos tubos que constitúen o aparato respiratorio dos insectos, abertos ós lados do corpo e que se ramifican no interior do corpo.

Traducións

(1) Órgano dos vertebrados.

Alemán: Luftröhre ^(de), Trachea ^(de).
Azarí: nəfəs borusu ^(az).
Bielorruso: трахея ^(be).
Bosníaco: dušnik ^(bs).
Casaco: keñirdek ^(kk).
Castelán: tráquea ^(es).
Catalán: tràquea ^(ca).
Checo: průdušnice ^(cs).
Chinés: 氣管 ^(zh).
Croata: dušnik ^(hr).
Danés: luftrør ^(da).
Escocés: trachea ^(sco), wizzen ^(sco), thrapple ^(sco).
Eslovaco: priedušnica ^(sk).
Esloveno: sapnik ^(sl).
Estoniano: hingetoru ^(et), trahhea ^(et).
Finés: henkitorvi ^(fi), trakea ^(fi).
Francés: trachée ^(fr).
Frisón: luchtpiip ^(fy).
Galés: tracea ^(cy).
Grego: τραχεία ^(el).
Húngaro: légcső ^(hu).
Indonesio: trakea ^(id).
Inglés: trachea ^(en), windpipe ^(en).
Irlandés: píobán ^(ga).
Italiano: trachea ^(it).
Kurdo: qilqancik ^(ku), zengilor ^(ku).
Latín: trachea ^(la).
Letón: traheja ^(lv).
Limburgués: lóchpiep ^(li).
Lituano: trachėja ^(lt).
Macedonio: дишник ^(mk)}.
Neerlandés: luchtpijp ^(nl).
Noruegués: luftrør ^(no).
Noruegués nynorsk: luftrøyr ⁽ⁿⁿ⁾.
Polaco: tchawica ^(pl).
Portugués: traqueia ^(pt).
Ruso: трахея ^(ru).
Serbio: dušnik ^(sr) / душник ^(sr).
Sueco: luftstrupe ^(sv).
Tailandés: หลอดลม ^(th).
Tártaro: трахея ^(tt).
Turco: nefes borusu ^(tr).
Ucraíno: трахея ^(uk).
Valón: tchenåle a l' air ^(wa).
Vasco: trakea ^(eu).
Vietnamita: khí quản ^(vi).
Xavanés: trakéa ^(jv).
Xeorxiano: ტრაქეა ^(ka).
Yiddish: לופטרער ^(yi).