urea

Substantivo feminino

1. (Fisioloxía) e (Química orgánica) Diamida do ácido carbónico, de fórmula CO(NH₂)₂, sólido cristalino e incoloro que se comporta como unha base débil, que é o produto principal do catabolismo das proteínas dos animais carnívoros e omnívoros, e que se elimina pola urina; en cantidades menores, preséntase no sangue, no fígado, na linfa e nos fluídos serosos, no corazón, nos pulmóns, nos ósos e nos órganos reprodutores, así como no seme.