Konjugacija

Konjugacija (lat. coniugatio: vezanje, povezivanje) može značiti:

• konjugacija (gramatika) ili sprezanje u gramatici je promjena oblika glagola prema licima, broju, vremenima i načinima^[1]
• konjugacija (biologija) u biologiji je indirektni prijenos genā iz stanice davateljice (donora) u stanicu primateljicu (recipijenta) koji uključuje izravni stanični kontakt (najčešće kod bakterija) ili formiranje kopulacijskog kanala preko kojeg se izvodi prijenos^[2]
• konjugacija (zoologija) u zoologiji je posebni oblik oplodnje u trepetljikaša (lat. Ciliata): dva jednostanična organizma, takozvani konjuganti (koji se ničim ne razlikuju od vegetativnih individua), združe se neko vrijeme i zamijene mikronukleuse
• konjugacija (genetika) u genetici je sparivanje homolognih kromosoma u mejozi
• konjugacija (kemija) u kemiji i biokemiji označuje povezivanje velikih molekula, na primjer jednostavnih bjelančevina (proteina), s većim ili manjim molekulama drugih spojeva (fosfoproteini, lipoproteini, metaloproteini). Konjugiranom bazom naziva se anion ili molekula koji nastaju kada kiselina ionizacijom izgubi proton, a konjugiranom kiselinom kation ili molekula koji nastaju spajanjem baze i protona. Konjugiranim dvostrukim vezama između ugljikovih atoma u organskim spojevima smatraju se dvostruke veze koje su međusobno odijeljene jednostrukom vezom, na primjer u butadienu, H₂C=CH–CH=CH₂.^[3]