Ալ-Խալիլ իբն Ահմադ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Աբու Աբդ ալ Ռահման ալ Խալիլ իբն Ահմադ իբն Ամր իբն Թամիմ ալ-Ֆարահդի ալ-Ազդի ալ-Յահմադի ալ-Բասրին (արաբ․՝ أبو عبد الرحمن الخليل بن أحمد الفراهيدي, 718[1], Բասրա, Իրաք - նոյեմբերի 1, 790, Բասրա, Իրաք), հայտնի որպես Ալ Խալիլ- արաբ բանասեր, Բասրայի լեզվաբանական դպրոցի ներկայացուցիչ, արաբական ավանդական լեզվաբանության հիմնադիր։
Արագ փաստեր Ալ-Խալիլ իբն Ահմադարաբ․՝ الخليل بن أحمد الفراهيدي, Ծնվել է ...
Ալ-Խալիլ իբն Ահմադ արաբ․՝ الخليل بن أحمد الفراهيدي | |
---|---|
Ծնվել է | 718[1] Բասրա, Իրաք |
Մահացել է | նոյեմբերի 1, 790 Բասրա, Իրաք |
Քաղաքացիություն | Աբասյան խալիֆայություն |
Դավանանք | իսլամ |
Մասնագիտություն | բառարանագիր, գաղտնագիր, գրող, բանաստեղծ և լեզվաբան |
Գործունեության ոլորտ | գաղտնագրություն, բանասիրություն և Երաժշտագիտություն |
Տիրապետում է լեզուներին | արաբերեն[1] |
Հայտնի աշակերտներ | An-Nadhar bin Syamil?, al-Niẓām?, Սիբաուեյհի և Al-ʾAṣmaʿiyy? |
Al-Khalil ibn Ahmad al-Farahidi Վիքիպահեստում |
Փակել