Հանդիպման վայր (արձան)

Հանդիպման վայր;
	«Հանդիպման վայր», 2012 թվական
Տեսակ	քանդակ
Քանդակագործ	Paul Day (1967 - )?
Ստեղծում	2006
Բարձրություն	9 մետր
Երկիր	Միացյալ Թագավորություն
Պատմական երկիր	Միդլեքս
Քաղաք	Սենթ Պանկրաս երկաթուղային կայարան
Բնակավայր	Քամդեն և Լոնդոն
Շինության ձև	Բրոնզե, գրանիտե հուշարձան
Նյութ	բրոնզ և գրանիտ
Ներկա վիճակ	Կանգուն
	կայք
	The Meeting Place, St Pancras Վիքիպահեստում

«Հանդիպման վայր» (անգլ.՝ The Meeting Place), բրիտանացի քանդակագործ Պոլ Դեյի 2007 թվականին ստեղծած 9 մետր բարձրությամբ և 20 տոննա քաշով բրոնզե հուշարձան, որը գտնվում է Մեծ Բրիտանիայում, Լոնդոնի Սենտ Պանկրաս կայարանում։ Սիրալիր գրակախառնված զույգի պատկերմամբ արձանը փորձում է առաջ բերել ճամփորդության ռոմանտիկան^[1]։ Եվրոսթար տերմինալում տեղադրված արձանի արժեքը կազմել է 1 միլիոն ֆունտ ստերլինգ և տեղադրվել է վերանորոգված կայարանի կենտրոնում։ Աշխատանքի պատվիրատուն London and Continental Railways ընկերությունն է^[2]։ Քանդակի համար որպես մոդել հանդես են եկել քանդակագործն ու նրա կինը^[3]։

Արագ փաստեր Հանդիպման վայր, Տեսակ ...

Փակել

Արձանի հեղինակը քանդակագործ Պոլ Դեյն է, ով քանդակը ստեղծել է London and Continental Railways ընկերության պատվերով Լոնդոնի կենտրոնական կայարաններից մեկի վերանորոգման ծրագրի շրջանակներում^[4]^[5]^[6]։ Հուշարձանի ստեղծման արժեքը կազմել է 1 միլիոն ֆունտ, իսկ ամբողջ կայարանի վերակառուցումը կազմել է մոտ 800 միլիոն^[7]^[8]։ Արձանի կերտման համար որպես մոդել հանդես են եկել քանդակագործն ու նրա կինը՝ Քեթրինը^[4]^[8]^[9]։ Քանդակագործն աշխատել է Արևմտյան Սուսսեկսի Չիչեստերի քաղաքի ստուդիայում։ Նախ կավից ստեղծել է փոքրածավալ մոդելը, այնուհետև դրա լիարժեք չափը պոլիստիրոլից, այնուհետև՝ գիպսից, հետո` բրոնզից^[8]^[9]։ Արձանի շինարարությունն ավարտվել է 2007 թվականի հուլիսին, իսկ հոկտեմբերին այն տեղադրվել է երկաթուղային կայարանում^[4]^[9]^[10]։ Նույն թվականի նոյեմբերի 7-ին արձանը բացվել է Մեծ Բրիտանիայի թագուհի Եղիսաբեթ II-ի կողմից վերանորոգված կայարանի հետ միասին^[6]^[11]։ Արձանը գտնվում է եվրոսթար տերմինալի Սենտ Պանկրաս կայարանի վերին հարկի հարավային ծայրի ժամացույցի տակ^[9]^[12]։ Այդ ժամացույցը 1970-ականներին կոտրված Dent Clocks ֆիրմայի 10-մետրանոց բնօրինակ ժամացույցի կրկնօրինակն է, որը հետագայում հավաքվել է նախկին երկաթուղային աշխատակցի կողմից և տեղադրվել իր տան ճակատին Նոթինգեմշիրի կոմսության Տերգարտոն գյուղում^[13]^[14]։

Հուշարձանը միանշանակ չընդունվեց Մեծ Բրիտանիայի ստեղծագործական համայնքի կողմից^[8]^[12]։ Քանդակագործ Էնթոնի Գորմլին քանդակն անվանեց «ոչնչություն»^[15], լրագրող Ջոն Բեյքվելն այն անվանեց «վուլգար» և «տափակաբանություն»^[8], արվեստի քննադատ Ջայլս Ուոթերֆիլդն այն նկարագրեց որպես նախկինում տեսած հուշարձաններից «ամենավատը»^[16]։ Ըստ նկարիչ Ջերեմի Դելլերի՝ հուշարձանը «դժվար թե արվեստի գործ համարվի»^[17], գրող Ուիլ Սելֆը այն անվանեց «անշնորհք գործ»^[18], արվեստի քննադատ Ջոնս Ջոնաթանն այն անվանեց «անիմաստ ըստ մասշտաբի» և «գեղարվեստական ճաշակից զուրկ»^[19], լրագրող Սթիվեն Բեյլին՝ «անհամաչափ և կոպիտ փորագրված»^[20], Լոնդոնի Գեղարվեստի թագավորական ակադեմիայի տնօրեն Թիմ Մառլուն՝ «սարսափելի, շոյող, խալտուրայի սենտիմենտալ օրինակ»^[17]։ Արձանին բնորոշեցին նաև «չափազանցված», «իսկապես սարսափելի», «մռայլ և ցավալի» մակդիրներով^[5]^[21]։ Միևնույն ժամանակ լրագրողները գրում էին, որ «Հանդիպման վայրը» արձանը ապագայում կդասվի Փարիզում Ռոդոնի ստեղծած «Համբույր» և Նյու Յորքի «Ազատության արձանի» շարքին^[8]^[9]^[21]։ Քանդակագործ Դեյը պատասխանում էր, որ հենց քննադատությունն է իրականում «ոչնչություն»^[5]։ 2008 թվականին, հուշարձանի պատվանդանի ֆրիզի ավելացումից հետո, քանդակագործն արժանացավ քննադատության նոր ալիքի^[21]^[22]^[23]։ Դեյի օգտին հանդես եկավ արվեստի քննադատ Դեյվիդ Լին, որը ֆրիզը մեկնաբանեց որպես «Լոնդոնին երգիծական հայացքով նայող»^[24]։

9 մետր բարձրությամբ և 20 տոննա կշռով հուշարձանը ստեղծվել է բրոնզից^[6]^[9]^[25]։ Հուշարձանը բաղկացած է երկու միասնական արձաններից` տղամարդու և կնոջ ֆիգուրներից, որոնք հանդիպել են երկար բաժանումից հետո։ Մարդը գործարար պիջակով է, ուսին ուսապարկ, կինը՝ բարձրակրունկներով և մինչև ծնկներն իջնող զգեստով։ Նրանք միացել են ռոմանտիկ գրկախառնությամբ, միմյանց հպված ճակատներով՝ սիրային համբույրին ընդառաջ։ Երիտասարդ զույգը մարմնավորում է անգլիացու և ֆրանսիացու միությունը՝ խորհրդանշելով երկու մշակույթների՝ Բրիտանիայի և Ֆրանսիայի հանդիպումը^[4]^[6]^[7]^[8]^[25]։ Այս առումով, հուշարձանը, որը պաշտոնապես կոչվում է «Հանդիպման վայրը», հայտնի է նաև «Սիրահարներ» անունով^[26]։ Պատվանդանը եզրավորող բրոնզե ֆրիզի վրա պատկերված են կայարանի պատմության հետ կապված տրանսպորտայինհ թեմայով տեսարաններ^[5]^[21]^[22]^[25]^[27]։

David Fraser Jenkins. The Meeting Place by Paul Day: a very public commission at St Pancras Station, 2006/9. — Sculpture Journal. — Liverpool University Press[en], 2010. - Vol. 19, no. 1. - P. 91-101. - 144 p.

[1]
«The Meeting Place». BBC London. 2007. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.
[2]
«Station bans train death artwork». BBC London. 2008 թ․ հոկտեմբերի 12. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 14-ին.
[3]
«Lovers' statue installed at Eurostar terminal». Evening Standard. 2007 թ․ հոկտեմբերի 22. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 14-ին.
[4]
«The Meeting Place». BBC. 10 октября 2007. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[5]
«An unusual and controversial welcome to Britain». The Independent. 11 октября 2008. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[6]
Mark Palmer (10 ноября 2007). «Meet me at St Pancras». The Telegraph. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[7]
«Brief encounter at St Pancras». Evening Standard. 22 октября 2007. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[8]
Elizabeth Day (21 апреля 2007). «We're the couple in Britain's Statue of Liberty». Daily Mail. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[9]
«Lovers' statue installed at Eurostar terminal». Evening Standard. 22 октября 2007. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[10]
Georgia Dehn (27 октября 2007). «My Week: Paul Day». The Telegraph. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[11]
«The opening of St Pancras International Station». The Guardian. 7 ноября 2007. Վերցված է 19 октября 2018-ին.
[12]
Oliver Smith (18 апреля 2013). «St Pancras artwork has its head in the clouds». The Telegraph. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[13]
«The man who saved time». The Guardian. 12 августа 2007. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[14]
«The largest clock in the county?». Thurgarton. 23 марта 2011. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[15]
Arifa Akbar (6 марта 2008). «Modern public artworks are 'crap', says Gormley. This is how it should be done». The Independent. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[16]
John Tusa (11 мая 2008). «Art in public spaces should be decided by the people». The Guardian. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[17]
Nick Clark (28 мая 2015). «Royal Academy of Arts' Tim Marlow: Bronze statue of lovers embracing at St Pancras station is a lesson in 'how not to do' public art». The Independent. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[18]
Will Self (11 марта 2015). «Our statues will outlast us – so let's think twice before making any more naff public art». New Statesman. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[19]
Jonathan Jones (7 апреля 2015). «The scourge of the bronze zombies: how terrible statues are ruining art». The Guardian. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[20]
Stephen Bayley (28 февраля 2015). «The Spectator declares war on bad public art». The Spectator. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[21]
Dipesh Gadher (12 октября 2008). «Reaper's grim welcome at St Pancras». The Times. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[22]
«Grim Reaper driven out of St Pancras». Metro. 12 октября 2008. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[23]
Rachel Stevenson (12 октября 2008). «St Pancras station refuses to display train death sculpture». The Guardian. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[24]
Beth Hale (11 октября 2008). «Welcome to Britain? The shocking frieze which will greet visitors to London's Eurostar terminal». Daily Mail. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[25]
Cahal Milmo (14 февраля 2007). «Art that embraces a new future for St Pancras». The Independent. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[26]
«The Meeting Place». Сент-Панкрас. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.
[27]
«Station bans train death artwork». BBC News. 12 октября 2008. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

«հանդիպման վայր». Սենտ Պանկրաս. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 28-ին.
«Место встречи». PaulDaySculpture.com.

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Հանդիպման վայր (արձան) կատեգորիայում։

[bbc-meetingplace-1] [1]
«The Meeting Place». BBC London. 2007. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 14-ին.

[bbc-ban-2] [2]
«Station bans train death artwork». BBC London. 2008 թ․ հոկտեմբերի 12. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 14-ին.

[standard-day-3] [3]
«Lovers' statue installed at Eurostar terminal». Evening Standard. 2007 թ․ հոկտեմբերի 22. Վերցված է 2018 թ․ հունվարի 14-ին.

[bbc-4] [4]
«The Meeting Place». BBC. 10 октября 2007. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[independent-5] [5]
«An unusual and controversial welcome to Britain». The Independent. 11 октября 2008. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[telegraph-6] [6]
Mark Palmer (10 ноября 2007). «Meet me at St Pancras». The Telegraph. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[standard-7] [7]
«Brief encounter at St Pancras». Evening Standard. 22 октября 2007. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[dailymail-8] [8]
Elizabeth Day (21 апреля 2007). «We're the couple in Britain's Statue of Liberty». Daily Mail. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[lovers-9] [9]
«Lovers' statue installed at Eurostar terminal». Evening Standard. 22 октября 2007. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[10] [10]
Georgia Dehn (27 октября 2007). «My Week: Paul Day». The Telegraph. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[11] [11]
«The opening of St Pancras International Station». The Guardian. 7 ноября 2007. Վերցված է 19 октября 2018-ին.

[smith-12] [12]
Oliver Smith (18 апреля 2013). «St Pancras artwork has its head in the clouds». The Telegraph. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[13] [13]
«The man who saved time». The Guardian. 12 августа 2007. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[14] [14]
«The largest clock in the county?». Thurgarton. 23 марта 2011. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[15] [15]
Arifa Akbar (6 марта 2008). «Modern public artworks are 'crap', says Gormley. This is how it should be done». The Independent. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[16] [16]
John Tusa (11 мая 2008). «Art in public spaces should be decided by the people». The Guardian. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[clark-17] [17]
Nick Clark (28 мая 2015). «Royal Academy of Arts' Tim Marlow: Bronze statue of lovers embracing at St Pancras station is a lesson in 'how not to do' public art». The Independent. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[18] [18]
Will Self (11 марта 2015). «Our statues will outlast us – so let's think twice before making any more naff public art». New Statesman. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[19] [19]
Jonathan Jones (7 апреля 2015). «The scourge of the bronze zombies: how terrible statues are ruining art». The Guardian. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[20] [20]
Stephen Bayley (28 февраля 2015). «The Spectator declares war on bad public art». The Spectator. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[thetimes-21] [21]
Dipesh Gadher (12 октября 2008). «Reaper's grim welcome at St Pancras». The Times. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[metro-22] [22]
«Grim Reaper driven out of St Pancras». Metro. 12 октября 2008. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[23] [23]
Rachel Stevenson (12 октября 2008). «St Pancras station refuses to display train death sculpture». The Guardian. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[24] [24]
Beth Hale (11 октября 2008). «Welcome to Britain? The shocking frieze which will greet visitors to London's Eurostar terminal». Daily Mail. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[milmo-25] [25]
Cahal Milmo (14 февраля 2007). «Art that embraces a new future for St Pancras». The Independent. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[26] [26]
«The Meeting Place». Сент-Панкрас. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[27] [27]
«Station bans train death artwork». BBC News. 12 октября 2008. Վերցված է 4 ноября 2018-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

Հանդիպման վայր (արձան)

Wikiwand in your browser!

Wikiwand in your browser!

Պատմություն

Կոմպոզիցիա

Գրականություն

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ