Ճամայկայի տնտեսություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ճամայկայի տնտեսությունը մեծապես կախված է ծառայություններից՝ կազմելով երկրի ՀՆԱ-ի 71%-ը[5]։ Ճամայկան ունի բնական ռեսուրսներ և կլիմա, որը նպաստում է գյուղատնտեսությանը և զբոսաշրջությանը։ 1940-ական թվականներին բոքսիտի հայտնաբերումը և դրան հաջորդած բոքսիտ-կավահողի արդյունաբերության ստեղծումը Ճամայկայի տնտեսությունը տեղափոխեց շաքարավազի և բանանի արտադրությունից[6]։
Վիճակագրություն | |
---|---|
ՀՆԱ | 14 768 134 912,417 $[1] |
ՀՆԱ-ի աճ | 1,5 ± 0,1 տոկոս[2] |
ՀՆԱ-ն մեկ շնչի հաշվով | 5114 $[3] |
Գնաճ (ՍԳԻ) | 4 ± 0,1 տոկոս[4] |
Ֆինանսական հատվածի թուլությունը, սպեկուլյացիաները և ներդրումների ցածր մակարդակը քայքայում են արտադրողական հատվածի նկատմամբ վստահությունը։ Կառավարությունը շարունակում է տեղական և միջազգային ֆինանսական շուկաներում նոր սուվերեն պարտք ներգրավելու իր ջանքերը՝ դոլարային (ԱՄՆ) պարտքի պարտավորությունները կատարելու, փոխարժեքը պահպանելու համար իրացվելիությունը մաքրելու և ընթացիկ բյուջեի դեֆիցիտը ֆինանսավորելու համար։
Ճամայկայի կառավարության տնտեսական քաղաքականությունը խրախուսում է օտարերկրյա ներդրումներն այն ոլորտներում, որոնք վաստակում կամ խնայում են արտարժույթ, ստեղծում աշխատատեղեր և օգտագործում տեղական հումք։ Կառավարությունը նաև խրախուսման միջոցների լայն շրջանակ է տրամադրում ներդրողներին։
Ազատ առևտրի գոտիները խթանել են ներդրումները հագուստի, թեթև արտադրության և արտասահմանյան ընկերությունների կողմից տվյալների մուտքագրման ոլորտում։ Այնուամենայնիվ, վերջին 5 տարիների ընթացքում կարի արդյունաբերությունը տուժել է արտահանման եկամուտների կրճատումից, գործարանների շարունակական փակումից և աճող գործազրկությունից։ Ճամայկայի կառավարությունը հույս ունի խրախուսել տնտեսական ակտիվությունը սեփականաշնորհման, ֆինանսական հատվածի վերակազմավորման, տոկոսադրույքների իջեցման, զբոսաշրջության և հարակից արտադրական գործունեության խթանման միջոցով։