Միջին հայերեն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Միջին հայերեն՝ մի շարք բարբառների խումբ, որոնք պայմանականորեն միավորվում են մեկ խմբի մեջ։ Դրանցից հիմնականը Կիլիկյան բարբառը[1]։ Միջին հայերեն են համարում 12 – 16-րդ դարերի հայ գրականությամբ ավանդված լեզվական այն բազմազան տարրերի ամբողջությունը, որը հասկանալի էր տարբեր բարբառներով խոսող հայ ժողովրդի տարբեր հատվածներին։
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |