Սվետլանա Ալեքսիևիչ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Սվետլանա Ալեքսանդրովնա Ալեքսիևիչ (բելառուս․՝ Святлана Аляксандраўна Алексіевіч, մայիսի 31, 1948(1948-05-31)[1][2][3][…], Իվանո-Ֆրանկովսկ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2][3]), խորհրդային և Բելառուս գրող, լրագրող։ Գրում է ռուսերեն։ 2015 թվականի Գրականության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիրն է[24]։
Արագ փաստեր Սվետլանա Ալեքսիևիչբելառուս․՝ Святлана Аляксандраўна Алексіевіч, Ծնվել է ...
Սվետլանա Ալեքսիևիչ բելառուս․՝ Святлана Аляксандраўна Алексіевіч | |
---|---|
Ծնվել է | մայիսի 31, 1948(1948-05-31)[1][2][3][…] (75 տարեկան) |
Ծննդավայր | Իվանո-Ֆրանկովսկ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2][3] |
Մասնագիտություն | գրող և լրագրող |
Լեզու | ռուսերեն[4] |
Ազգություն | Բելառուսներ |
Քաղաքացիություն | Բելառուս և ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Faculty of Journalism of the Belarusian State University? (1972)[1][5][2][…] |
Ժանրեր | վավերագրական գրականություն և վիպակ |
Գրական ուղղություններ | ռեալիզմ |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Ցինկե տղաներ[2][1][3], Չեռնոբիլյան աղոթք[1], Պատերազմը կանացի դեմք չունի[6][2][3], Second-Hand Time? և Վերջին վկաները[1][2][3] |
Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն[1], Բելառուսական ՊԵՆ կենտրոն, Բելառուսի ընդդիմության համակարգող խորհուրդ և Second convocation of the Coordination Council? |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
Աշխատավայր | Prypyatskaya Prauda?, Q104889640?, Сельская газета? և Нёман? |
Պարգևներ | |
Կայք | alexievich.info |
Սվետլանա Ալեքսիևիչ Վիքիքաղվածքում | |
Svetlana Alexievich Վիքիպահեստում |
Փակել
Առավել հայտնի են Ալեքսիևիչի գեղարվեստավավերագրական ժանրի «Պատերազմը կնոջ դեմք չունի» (ռուս.՝ У войны не женское лицо), «Չեռնոբիլյան աղոթք» (ռուս.՝ Чернобыльская молитва), «Ցինկե տղաներ» (ռուս.՝ Цинковые мальчики), «Սեքնդ-հենդի ժամանակը» (ռուս.՝ Время секонд-хэнд) արձակ գործերը։ Ալեքսիևիչի ստեղծագործությունները ԽՍՀՄ ուշ և հետխորհրդային շրջաններին են նվիրված, տոգորված են տառապանքով և մարդասիրությամբ[24]։