Աբբաս-Միրզա

Աբբաս-Միրզա (պարս.՝ اباس میرزا, օգոստոսի 20, 1789(1789-08-20)^[1], Ամոլ, Central District, Ամոլ, Մազանդարան, Իրան - հոկտեմբերի 25, 1833(1833-10-25)^[1], Մաշհադ, Խորասան, Իրան^[2]), Իրանի պետական և ռազմական գործիչ, Ատրպատականի նահանգապետ, Ֆաթհ-Ալի-Շահ Կաջարի որդին։ Գլխավորել է Իրանի ներքին ու արտաքին քաղաքականությունը՝ ձգտելով ստեղծել կենտրոնացված ուժեղ միապետություն։ Ֆրանսիայի ու Անգլիայի աջակցությամբ երկարատև պայքար է մղել Ռուսաստանի դեմ Անդրկովկասի համար։ Անգլիական և ֆրանսիական հրահանգիչների միջոցով փորձել է պարսկական բանակը վերակառուցել եվրոպական ձևով։ Ռուս–պարսկական (1804 -13, 1826 -28) և թուրք-պարսկական (1821 -23) պատերազմների ժամանակ Աբբաս-Միրզան պարսկական բանակի գլխավոր հրամանատարն էր։ Անդրկովկասի ժողովուրդների Ռուսաստանի հետ միավորվելու ձգտումները ճնշելու և նրանց բռնությամբ պարսկական տիրապետության տակ պահելու Աբբաս-Միրզայի բոլոր փորձերը ձախողվեցին, և Գյուլիստանի (1813) ու Թուրքմենչայի (1828) պայմանագրերով Իրանը հրաժարվեց երկրամասի նկատմամբ իր հավակնություններից։ Մահացել է Խորասանում։

Աբբաս-Միրզա
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ և ռազմական գործիչ
Դավանանք	տասներկուականներ
Ծննդյան օր	օգոստոսի 20, 1789(1789-08-20)[1]
Ծննդավայր	Ամոլ, Central District, Ամոլ, Մազանդարան, Իրան
Վախճանի օր	հոկտեմբերի 25, 1833(1833-10-25)[1] (44 տարեկան)
Վախճանի վայր	Մաշհադ, Խորասան, Իրան[2]
Թաղված	Իմամ Ռեզայի դամբարան
Դինաստիա	Ղաջարիների դինաստիա
Քաղաքացիություն	Ղաջարական Պարսկաստան
Հայր	Ֆաթհ Ալի շահ[3][2][4]
Մայր	Ասիյա Խանում Դևելլու
Ամուսին	Գալին Խանում
Զավակներ	Մուհամեդ շահ Քաջար, Բահրամ Միրզա, Խոսրով Միրզա, Բահման Միրզա Քաջար, Քահրեման Միրզա Քաջար, Արդաշիր Միրզա Ռուկն Ալ-Դաուլա, Firuz Mirza?, Eskandar Mirza?, Morad Mirza Hesam o-Saltaneh?, Jahangir Mirza Qajar?, Fereydoon Mirza?, Ahmad Mirza Moein al-Dowleh?, Ֆարհադ Միրզա, Khanlar Mirza?, Mehdi-Qoli Mirza?, Mah-Rokhsar Khanom Fakhr al-Dowleh? և Negar al-Saltaneh?