Գալինա Կուլակովա

Գալինա Ալեքսեևնա Կուլակովա (ռուս.՝ Галина Алексеевна Кулакова, ապրիլի 29, 1942(1942-04-29)^[1][2]), խորհրդային դահուկորդուհի, Օլիմպիական խաղերի քառակի չեմպիոն, աշխարհի իննակի չեմպիոն, աշխարհի գավաթակիր, 39 անգամ դարձել է ԽՍՀՄ չեմպիոն։ ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1970), Ռուսաստանի վաստակավոր մարզիչ։ Հանդես է եկել «Труд» միությունում։

Գալինա Կուլակովա
Անձնական տեղեկություն
Սեռ՝	իգական
Բնօրինակ անուն	Галина Кулакова
Մասնագիտացում	դահուկորդ և մարզիչ
Երկիր	ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ	ապրիլի 29, 1942(1942-04-29)[1][2] (83 տարեկան)
Հասակ՝	160 սմ
Քաշ	57 կգ
Պարգևներ Դահուկային սպորտ Օլիմպիական խաղեր Արծաթ Գրենոբլ 1968 5 կմ Բրոնզ Գրենոբլ 1968 փոխ. 3×5 կմ Ոսկի Սապորո 1972 5 կմ Ոսկի Սապորո 1972 10 կմ Ոսկի Սապորո 1972 փոխ. 3x5 կմ Ոսկի Ինսբրուք 1976 փոխ. 4x5 կմ Բրոնզ Ինսբրուք 1976 10 կմ Արծաթ Լեյք Փլեսիդ 1980 փոխ. 4x5 կմ Աշխարհի առաջնություն Ոսկի Տատրաներ 1970 5 կմ Ոսկի Տատրաներ 1970 փոխ. 3x5 կմ Բրոնզ Տատրաներ 1970 10 կմ Ոսկի Ֆալուն 1974 5 կմ Ոսկի Ֆալուն 1974 10 կմ Ոսկի Ֆալուն 1974 փոխ. 4x5 կմ Բրոնզ Լախտի 1978 փոխ. 4x5 կմ Արծաթ Լախտի 1978 20 կմ Արծաթ Ֆալուն 1980 20 կմ Բրոնզ Օսլո 1982 փոխ. 4x5 կմ

Կենսագրություն

Գալինա Կուլակովան ծնվել է 1942 թվականի ապրիլի 29-ին Ուդմուրտական ԻԽՍՀ Վոտկինսկի շրջանի Լոգաչի գյուղում, բազմազավակ ընտանիքում (2 եղբայր և 7 քույր)։ Ազգությամբ ուդմուրտ է^[3]։ Հայրը զոհվել է ռազմաճակատում։ Գալինա Կուլակովան պատանեկան տարիքում որպես կթվորուհի աշխատել է «Վոտկինսկի» սովխոզում։ Դահուկավազքով լրջորեն զբաղվել սկսել է Պյոտր Նայմուշինի ղեկավարությամբ։ 1962 թվականին ավարտել է Իժևսկի մանկավարժական ուսումնարանը։ Սովորել է նաև Պրոկոպևսկի ֆիզկուլտուրայի տեխնիկումում^[4]։

ԽՍՀՄ հավաքականի կազմում Գալինա Կուլակովան սկսել է հանդես գալ 1967 թվականից։

• 1972 թվականին Սապորոյում անցկացված Օլիմպիական խաղերի ժամանակ Գալինա Կուլակովան նվաճել է բոլոր հնարավոր ոսկե մեդալները (10 կմ, 5 կմ և փոխանցավազք 3х5 կմ)։
• 1976 թվականի Օլիմպիական խաղերի ժամանակ Գալինա Կուլակովան ոսկե մեդալի է արժանացել 3х5 կմ փոխանցավազքում։
• Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալների է արժանացել 1968 (5 կմ, Գալինա Կուլակովան ընկել է վերջնագծից 500 մ հեռավորության վրա, ինչի պատճառով շվեդուհի Տոյնի Գուստաֆսոնը նրանից առաջ է անցել) և 1980 թվականներին (փոխանցավազք 4х5 կմ),
• Օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալների է արժանացել 1968 (փոխանցավազք 3х5 կմ) և 1976 թվականներին (5 կմ),
• 1974 թվականին Ֆալունում անցկազված Օլիմպիական խաղերի ժամանակ նույնպես Գալինա Կուլակովան վաստակել է բոլոր հնարավոր ոսկե մեդալները (10 կմ, 5 կմ և 4х5 կմ),
• 1970 թվականին Գալինա Կուլակովան աշխարհի չեմպիոն է դարձել 5 կմ դահուկավազքում և 3х5 կմ փոխանցավազքում,
• 39 անգամ դարձել է ԽՍՀՄ չեմպիոն 5 կմ (1969, 1973, 1974, 1975, 1977, 1979), 10 կմ (1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1978, 1979, 1982), 20 կմ (1977, 1978, 1979, 1980, 1981), 30 կմ (1975, 1976, 1977, 1979, 1980), փոխանցավազք 4х5 կմ (1967, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1978, 1979, 1981),
• Աշխարհի գավաթի առաջին առաջնության հաղթող 1978/79:

1970 թվականի աշխարհ առաջնությունից առաջ ենթադրվում էր, որ Գալինա Կուլակովան կվաստակի բոլոր հնարավոր ոսկե մեդալները, սակայն տեղի է ունեցել անկանխատեսելին։ ԽՍՀՄ գավաթի առաջնության ժամանակ Գալինա Կուլակովային հենց վազքուղուց տարել են Սվերդլովսկի հիվանդանոցներից մեկը, որտեղ նրան վիրահատել են, որից հետո բավական երկար ժամանակ է պահանջվել ապաքինվելու և նորից քայլել սովորելու համար։ Այդ վիրահատությունից հետո պահանջվում էր երեք ամիս պահպանել անկողնային ռեժիմ, սակայն Գալինա Կուլակովան, հակառակ բոլոր կանխատեսումներին ու զգուշացումներին, վիրահատությունից ընդամենը մի քանի շաբաթ անց վերսկսում է մարզումները։ Չեխոսլովակիայում անցկացված աշխարհի առաջնության ժամանակ Գալինա Կուլակովան հաղթում է փոխանցավազքի իր հատվածում։

1976 թվականին Ինսբրուքում անցկացված Օլիմպիական խաղերի ժամանակ երրորդ տեղն է գրավել 5 կմ մրցատարածությունում, սակայն էֆեդրինի օգտագործման պատճառով (Միջազգային օլիմպիական կոմիտեն հաստատել է, որ նա դա կաթեցրել է քթին որպես դեղամիջոց գրիպի դեմ) զրկվել է բրոնզե մեդալից։ Այդ մրցանակը բաժին է հասել խորհրդային դահուկորդուհի Նինա Բալդիչյովային, ով վերջնագծին էր հասել չորրորդը։ Այնուամենայնիվ, Կուլակովան չի զրկվել մյուս մրցություններին (10 կմ և փոխանցավազք) մասնակցելու իրավունքից։

Գալինա Կուլակովան իր մարզական կարիերան ավարտել է 1982 թվականին։

1984 թվականին Միջազգային օլիմպիական կոմիտեի նախագահ Խուան Անտոնիո Սամարանչը Գալինա Կուլակովային պարգևատրել է արծաթե Օլիմպիական շքանշանով։

Ներկայում Գալինա Կուլակովան բնակվում է Իտալմաս գյուղում, որտեղ գործում է նրա տուն-թանգարանը^[5][6]։ 2007 թվականին Իժևսկում՝ Յակ-Բոդինսկի ճանապարհի 14-րդ կիլոմետրի վրա բացվել է «Գալինա Կուլակովայի անվան մարզական-առողջարարային դահուկավազքի կենտրոնը»^[7]։

Պետական պարգևներ

Ռուսաստանի բանկի հուշադրամ Գալինա Կուլակովայի պատկերով (2 ռուբլի, արծաթ, 2013 թվական)

• Լենինի շքանշան (1972)
• «Պատվո նշան» 3 շքանշան (1970, 1976)
• Մեդալ «Աշխատանքային գերազանցության համար» (1968)
• «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» IV աստիճանի շքանշան (1997)
• Ռուսաստանի Դաշնության ֆիզկուլտուրայի վաստակավոր աշխատող (2008)

Այլ պարգևներ և կոչումներ

• Արծաթե Օլիմպիական շքանշան^[8]
• Իժևսկի պատվավոր քաղաքացի (1988)^[9]
• Ուդմուրթական հանրապետության պատվավոր քաղաքացի
• Ուդմուրթական հանրապետության ֆիզկուլտուրայի վաստակավոր աշխատող
• «Ֆիզկուլտուրայի և սպորտի զարգացման գործում ունեցած ներդրման համար» նշան (1992)
• Ուդմուրտիայի XX դարի լավագույն մարզուհի^[10]

Հետաքրքիր փաստեր

Ժողովուրդների բարեկամության հուշարձան («Կուլակովայի դահուկներ»)

• Իժևսկում՝ Իժևսկի լճակի ափին, տեղադրվել է «Ժողովուրդների բարեկամության» հուշարձան, որը ժողովուրդը կոչում է «Կուլակովայի դահուկներ»^[11],
• Լոգաչի գյուղը, որտեղ ծնվել է Գալինա Կուլակովան, Վոտկինսկի հէկի կառուցումից հետո անցել է ջրի տակ, սակայն այն վայրը, որտեղ եղել է Կուլակովայի հայրական տունը, մնացել է ջրից դուրս՝ ձևավորելով փոքրիկ կղզի^[12],
• Սպորտով ակտիվորեն զբաղվելու տարիներին Գալինա Կուլակովայի պուլսը րոպեում զարկել է 36 անգամ։