Մեհմեդ VI

Մեհմեդ VI Վահիդեդին (օսմ. محمد سادس‎ — Mehmed-i Sadis , թուրքերեն՝ Altıncı Mehmet, Mehmet Vahideddin, հունվարի 14, 1861(1861-01-14)^[1][2][3], Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն^[4] - մայիսի 16, 1926(1926-05-16)^[1][2][3], Սան Ռեմո, Իմպերիա, Լիգուրիա, Իտալիա), Օսմանյան կայսրության վերջին սուլթանը 1918- 1922 թթ.։ Աբդուլ Մեջիդ-ի որդին է։

Մեհմեդ VI օսման.՝ محمد سادس
Ծնվել է	հունվարի 14, 1861(1861-01-14)[1][2][3]
Ծննդավայր	Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն[4]
Մահացել է	մայիսի 16, 1926(1926-05-16)[1][2][3] (65 տարեկան)
Մահվան վայր	Սան Ռեմո, Իմպերիա, Լիգուրիա, Իտալիա
Գերեզման	cemetery of the Sulaymaniyya Takiyya
Քաղաքացիություն	Օսմանյան կայսրություն
Մայրենի լեզու	օսմաներեն[5]
Կրոն	իսլամ[5] և սուննի իսլամ
Մասնագիտություն	գերիշխան
Ամուսին	Էմինե Նազիքեդա, Müveddet Kadın?, Nevvare Hanım?, Nevzad Hanım? և Inşirah Hanım?
Ծնողներ	հայր՝ Աբդուլ Մեջիդ, մայր՝ Gülistü Kadin?
Զբաղեցրած պաշտոններ	Օսմանյան կայսրության սուլթան
Երեխաներ	Rukiye Sabiha Sultan?, Ulviye Sultan? և Şehzade Mehmed Ertuğrul?
Ստորագրություն
Mehmed VI Վիքիպահեստում