Պոլ դը Լագարդ

Պոլ Անտոն դը Լագարդ (գերմ.՝ Paul Anton de Lagarde, նոյեմբերի 2, 1827(1827-11-02)^[1][2], Բեռլին, Պրուսիայի թագավորություն^[3] - դեկտեմբերի 22, 1891(1891-12-22)^[1][2], Գյոթինգեն, Գերմանական կայսրություն^[3]), գերմանացի հայագետ։

Պոլ դը Լագարդ գերմ.՝ Paul Anton de Lagarde
Ծնվել է	նոյեմբերի 2, 1827(1827-11-02)[1][2] Բեռլին, Պրուսիայի թագավորություն[3]
Մահացել է	դեկտեմբերի 22, 1891(1891-12-22)[1][2] (64 տարեկան) Գյոթինգեն, Գերմանական կայսրություն[3]
Գերեզման	Գյոտինգենի քաղաքի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն	Պրուսիայի թագավորություն
Դավանանք	բողոքականություն[4]
Մասնագիտություն	գրող, հայագետ, համալսարանի դասախոս, փիլիսոփա, աստվածաբան և coptologist
Հաստատություն(ներ)	Գյոթինգենի համալսարան և Հալլե-Վիտենբերգի համալսարան
Գործունեության ոլորտ	արևելագիտություն և պատմություն
Անդամակցություն	Սանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա, Գյոթինգենի Գիտությունների ակադեմիա և Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա
Ալմա մատեր	HU Berlin և Հալլե-Վիտենբերգի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներին	գերմաներեն[1][5], լատիներեն, հին հունարեն և ղպտիերեն[4]
Եղել է գիտական ղեկավար	Georg Steindorff?[4]
Հայտնի աշակերտներ	William Robertson Smith?
Հայր	Wilhelm Bötticher?
Paul de Lagarde Վիքիպահեստում

Եղել է Գյոթինգենի համալսարանի արևելյան լեզուների դասախոս (1869-1891)։ 1850 թվականին հրատարակել է «Հայերենի և սանսկրիտի բաղաձայնների համեմատությունը» հոդվածը, կատարել 283 բառերի համեմատություն։ «Պարսկականք» (1851) ուսումնասիրության մեջ քննել է զենդերենը, աֆղաներենը, հայերենը, պարսկերենը են։ «Հայերի նախապատմության մասին» (1854) աշխատությամբ կատարել է հայերենի 1000 բառի քննություն, հանգել այն եզրակացության, որ հայերենի բառապաշարի ավելի քան 1/3-ը հնդեվրոպական ծագում ունի։ Իր հայագիտական գործերն ամփոփել է «Հայկական ուսումնասիրություններ» (1877) հատորում^[6]։