Արմատ (բառագիտություն)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Արմատ, բառի այն մասը, որը ենթակա չէ փոփոխության։ Ամեն բառ ունի իր արմատը. «երգիչ», «երգել», «երգարան» բառերի արմատն է «երգ»։ «Մայրիկ», «մայրենի», «մայրական» բառերի արմատն է «մայր»։ Արմատը բառի անփոփոխ մասն է։ Բառի արմատին միացած մասնիկը կոչվում է ածանց։ Բառերի արմատն առանձին վերցրած մի նշանակություն կամ մի միտք ունի, իսկ մասնիկը կամ ածանցն առանձին ասած որևէ նշանակություն չունի։ Այն բառը, որ կազմված է միայն մի արմատից, կոչվում է պարզ բառ։
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Արմատ (այլ կիրառումներ)