Զաքարե Բ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Զաքարե Բ Մեծ Երկայնաբազուկ (ծննդյան թվականն անհայտ անհայտ[1] - 1212[1], թաղված է Սանահինի վանքի տոհմական դամբարանում), հայ իշխան, պետական, ռազմական գործիչ, հայ-վրացական միացյալ բանակի ամիրսպասալար՝ Սարգիս Զաքարյանի-Երկայնաբազուկի որդին և Զաքարե Ա իշխանի թոռը։
Արագ փաստեր Զաքարե Զաքարյան-Երկայնաբազուկ, Թագավոր Հայոց/Շահնշահ ...
Զաքարե Զաքարյան-Երկայնաբազուկ | |
---|---|
Թագավոր Հայոց/Շահնշահ | |
Իշխանություն | 1190 – 1212 |
Թագադրում | 1200 |
Լրիվ անուն | Զաքարե Բ Զաքարյան-Երկայնաբազուկ |
Տիտղոսներ | Թագավոր Հայոց, Շահնշահ Հայոց, Կեսար |
Զինվորական կոչում | ամիրսպասալար[1] |
Ծնվել է՝ | անհայտ[1] |
Մահացել է՝ | 1212 |
Թաղվել է՝ | Սանահինի վանքի տոհմական դամբարան |
Երկիր | Վրաց թագավորություն |
Ազգություն | Հայ |
Հաջորդող | Իվանե Ա |
Տոհմ | Զաքարյան-Երկայնաբազուկներ |
քաղաքական գործիչ և զորավար | |
Հայր | Սարգիս Զաքարյան-Երկայնաբազուկ |
Մայր | Սահակադուխտ Արծրունի |
Երեխաներ | Շահնշահ Ա |
Եղբայր(ներ) | Իվանե Ա |
Փակել