Կորճայք
From Wikipedia, the free encyclopedia
Կորճայք (Կորճկահայք), Մեծ Հայքի վեցերորդ նահանգը, տարածվում էր Մոկքից և Վասպուրականից հարավ, Ուրմիա լճի և Տիգրիս գետի միջև ընկած շրջաններում։ Տարածքով Կորճեքը համապատասխանում է այժմյան Քրդստանի մի մասին,որը լեռնոտ և անտառներով հարուստ երկիր էր:Կորճեքի գրեթե կենտրոնով էր հոսում Տիգրիսի ձախակողմյան ամենախոշոր վտակը՝ Մեծ Զաբը։ Հարավից սահմանակից էր Ադիբենեին (Ասորեստան), արևմուտքից՝ Հայոց Միջագետք, հյուսիս–արևմուտքից՝ Աղձնիք, հյուսիսից՝ Մոկք և Վասպուրական, արևելքից՝ Նոր Շիրական նահանգներին։ Աղբյուրներում Կորճայքը հաճախ իր ամենաընդարձակ գավառի՝ Կորդուքի անունով կոչվել է «Կորդվաց աշխարհ»։
Արագ փաստեր Երկիր, Ներառում է ...
Երկիր | Մեծ Հայք |
---|---|
Ներառում է | գավառ |
Գլխավոր քաղաք | Թման |
Այլ քաղաքներ | Փինիկ, Սմբատաբերդ, Ալկեքար, Սրինգ բերդ, Ջլմար |
Ստեղծվել է | Մ.թ.ա. 189 |
Վերացել է | Մ.թ. 387 |
Ազգային կազմ | |
Կրոնական կազմ | |
Փակել