Հազկերտ Ա
From Wikipedia, the free encyclopedia
Հազկերտ[1] I Բազահքար (ծ.թ. անհայտ. մոտ 363- 421), Պարսից արքա 399 թ.-ից։ Սասանյանների արքայատոհմից։ Պայքարել է Պարսկաստանի բարձր ազնվականության և հոգևորականության դեմ։ Մեծ Հայքի և Պարսկաստանի քրիստոնյաների նկատմամբ վարել է կրոնական հանդուրժողության քաղաքականություն։ Փորձել է Մեծ Հայքում ուժեղացնել իրանական ազդեցությունը։ Հայոց թագավոր Խոսրով Գ-ի մահից (415) հետո Հայաստանի գահը հանձնել է իր որդի Շապուհ III-ին (415-419)։
Արագ փաստեր Հազկերտ Ա, Ծնվել է ...
Հազկերտ Ա | |
---|---|
Ծնվել է | 4-րդ դար |
Մահացել է | 421 |
Մահվան վայր | Իրան |
Քաղաքացիություն | Սասանյան Պարսկաստան |
Կրոն | Զրադաշտականություն |
Մասնագիտություն | միապետ |
Ամուսին | Շուշանդուխտ |
Ծնողներ | հայր՝ Շապուհ III |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Սասանյան կայսրության թագավոր |
Երեխաներ | Վռամ Ե և Շապուհ Պարսիկ |
Yazdegerd I Վիքիպահեստում |
Փակել