Հասիդական հուդայականություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Հասիդական հուդայականություն կամ Հասիդականություն (եբրայերեն՝ חסידות, հասիդութ, կամ աշքենազական արսանությամբ՝ հասիդուս, «բարեպաշտություն»), հրեական միստիցիզմի որպես հրեական հավատքի հիմնավոր մասի տարածման և միջազգայնացման միջոցով հոգևորականությանը նպաստող ուղղահավատ հուդայականության ճյուղ։ Լույս է տեսել 18-րդ դարի առաջին կեսում Արևելյան Եվրոպայում ռաբբի Իսրայել Շեմ Թովի շնորհիվ։
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |