Հրաչյա Աճառյան
հայ լեզվաբան, բառարանագիր / From Wikipedia, the free encyclopedia
Հրաչյա Հակոբի Աճառյան (մարտի 8 (20), 1876[1][2], Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն[3][1][2] - ապրիլի 16, 1953(1953-04-16)[3][2], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[3][2]), ականավոր հայ լեզվաբան և բառարանագիր, ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1943)[5]։ Հայտնի է իր գիտական աշխատություններով հայոց լեզվի բարբառաբանության, լեքսիկոլոգիայի, լեքսիկոգրաֆիայի, պատմության վերաբերյալ և այլն։
Արագ փաստեր Հրաչյա Աճառյան, Ծնվել է ...
Հրաչյա Աճառյան | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 8 (20), 1876[1][2] Ստամբուլ, Օսմանյան կայսրություն[3][1][2] |
Մահացել է | ապրիլի 16, 1953(1953-04-16)[3][2] (77 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[3][2] |
Քաղաքացիություն | Օսմանյան կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | լեզվաբան, բանասեր և համալսարանի դասախոս |
Հաստատություն(ներ) | Արամյան դպրոց[1], Սանասարյան վարժարան[1] և Երևանի պետական համալսարան[1] |
Գործունեության ոլորտ | լեզվաբանություն, բանասիրություն և ստուգաբանություն |
Անդամակցություն | ՀՀ ԳԱԱ[1][2], Société de Linguistique de Paris?[1][2] և Institute of Archaeology of the Czech Academy of Sciences?[1][2] |
Ալմա մատեր | Կեդրոնական վարժարան[1], Փարիզի արվեստների ֆակուլտետ[1] և Ստրասբուրգի համալսարան (1538-1970)[1] |
Կոչում | պրոֆեսոր[2] |
Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն[4] |
Հայտնի աշակերտներ | Վաչե Օհանյան |
Պարգևներ | |
Ստորագրություն | |
Քաղվածքներ Վիքիքաղվածքում | |
Hrachia Acharian Վիքիպահեստում |
Փակել