From Wikipedia, the free encyclopedia
Ռոբերտա Մեցոլա (մալթ.՝ ɹɔˈbɝta ˈmɛtsɔla, հունվարի 18, 1979[1][2], Սեյնթ Ջուլիանս, Eastern Region (Lvant), Մալթա[1]) մալթացի քաղաքական գործիչ, որը 2022 թվականի հունվարից զբաղեցնում է Եվրոպական խորհրդարանի նախագահի պաշտոնը[5]։
Ռոբերտա Մեցոլա մալթ.՝ Roberta Metsola Tedesco Triccas | |
Կուսակցություն՝ | Ազգայնական կուսակցություն |
---|---|
Կրթություն՝ | Մալթայի համալսարան և Ալոյսիուսի վարժարան |
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և իրավաբան |
Ծննդյան օր | հունվարի 18, 1979[1][2] (45 տարեկան) |
Ծննդավայր | Սեյնթ Ջուլիանս, Eastern Region (Lvant), Մալթա[1] |
Քաղաքացիություն | Մալթա |
Ի ծնե անուն | մալթ.՝ Roberta Tedesco Triccas[3] |
Ամուսին | Ukko Metsola?[2] |
Կայք՝ | robertametsola.eu |
Պարգևներ | |
Մեցոլան 2013 թվականին առաջին անգամ ընտրվել է որպես Եվրոպական խորհրդարանի պատգամավոր, իսկ 2020 թվականի նոյեմբերին դարձել է Եվրոպական խորհրդարանի առաջին փոխնախագահը[6]։ Գործող նախագահ Դավիդ Սասսոլիի մահից հետո Մեցոլան 2022 թվականի հունվարի 18-ին ընտրվեց Եվրախորհրդարանի նախագահ՝ դառնալով պաշտոնը զբաղեցնող երբևէ ամենաերիտասարդ նախագահը[7], առաջին մալթացին, ով պաշտոնավարեց այդ պաշտոնում և առաջին կին նախագահը 2002 թվականից ի վեր[8]։
Տեդեսկո Տրիկաս ընտանիքը ծագում է Մալթայի Սեյնթ Ջուլիանս քաղաքի մոտակայքում գտնվող Սվիեքի քաղաքից[9][10]։ Ռոբերտան մեծացել է իր հոր՝ Ջեֆրիի (Էմանուել Թեդեսկոյի և Հելեն Տրիկաս Դիմեխի որդին), մոր՝ Ռիտայի (Կարմելո Բեզինայի և Ֆրանչեսկա Բրիֆայի դուստրը) և երկու քույրերի՝ Աննի ու Լիզայի հետ Գզիրայում[11][12]։ Նա սովորել է Սլիմայի Սուրբ Ջոզեֆ դպրոցում, Սուրբ Ալոյսիուսի քոլեջի վեցերորդ դասարանում։ 2003 թվականին ավարտել է Մալթայի համալսարանի իրավաբանության բաժինը, իսկ 2004 թվականին Բրյուգգեի Եվրոպայի քոլեջից ստացել է եվրոպական ուսումնասիրությունների դիպլոմ[13]։
Ռոբերտա Թեդեսկո Տրիկասը և նրա ֆին ամուսինը՝ Ուկկո Մեցոլան (Ազգային կոալիցիոն կուսակցություն) հանդիպել են 1999 թվականին և 2005 թվականի հոկտեմբերի 1-ին ամուսնացել Մալթայի Ռաբաթ քաղաքում[14]։ Նրանք ունեն չորս որդի՝ Լուկա Մատիաս (ծնված 2007 թվականին), Ալեք Էմիլ (ծնված 2008 թ.), Մարկ (ծնված 2012 թվականին) և Քրիստիան (ծնված 2016 թվականին)[15]։ Նրանք երկուսն էլ մասնակցել են 2009 թվականի Եվրոպական խորհրդարանի ընտրություններին` դառնալով առաջին ամուսնական զույգը, որը մասնակցել է նույն Եվրոպական խորհրդարանի ընտրություններին երկու տարբեր անդամ երկրներից[16]։
Մեցոլան երիտասարդ տարիներից ակտիվ է եղել Մալթայի Ազգայնական կուսակցությունում՝ ծառայելով կուսակցության միջազգային քարտուղարությունում և կամավոր աշխատելով կուսակցության նախընտրական ընտրական հանձնաժողովում[9][17]։ Ուսանողական տարիներին Մեցոլան միացել է «SDM»-ին (Studenti Demokristijani Maltin), «KNZ»-ին (Ազգային երիտասարդական խորհրդի) և «MŻPN»-ին (Moviment Żgħażagħ Partit Nazzjonalista), նախքան ԵԺԿ-ի ուսանողական մասնաճյուղի՝ Եվրոպայի դեմոկրատ ուսանողների (EDS) գլխավոր քարտուղար ընտրվելը, ինչպես նաև Եվրոպական երիտասարդական ֆորումի (YFJ) շրջանակներում զբաղեցրած պաշտոնները[9][17]։
2002 թվականին, 23 տարեկան հասակում, նա ընտրվեց որպես Եվրոպայի ապագայի մասին երիտասարդական կոնվենցիայի գործադիր խորհրդի երկու փոխնախագահներից մեկը[18], իսկ հաջորդ տարի նա ակտիվ քարոզարշավ անցկացրեց ազգայնական կուսակցության հետ՝ 2003 թվականի ԵՄ անդամակցության հանրաքվեում այո քվեարկության համար։
ԵՄ հանրաքվեի քարոզարշավում իր ներգրավվածությունից հետո Լորենս Գոնզիի կողմից 25-ամյա Մեցոլան խրախուսվեց Մալթայի վարչապետ՝ մասնակցելու 2004 թվականի Եվրոպական ընտրություններին որպես ազգայնական կուսակցության թեկնածու[9]։ Նա չի ընտրվել։
2004 թվականի հոկտեմբերին Մեցոլան միացավ Բրյուսելում Եվրոպական Միությունում Մալթայի մշտական ներկայացուցչությանը, որը ղեկավարում էր Ռիչարդ Կաչիա Կարուանան։ Նա այստեղ 8 տարի շարունակ աշխատել է որպես իրավական և դատական համագործակցության կցորդ՝ մասնակցելով նաև Մալթայի համար Լիսաբոնի պայմանագրի բանակցություններին և աշխատելով այնպիսի փաստաթղթերի վրա, ինչպիսիք են Մալթայում ապաստանի աջակցության եվրոպական գրասենյակի ստեղծումը[13][17]։
Նա կրկին առաջադրվել է 2009 թվականի Եվրոպական ընտրություններին առանց ընտրվելու[19][20]։
2013-2014 թվականներին Մեցոլան կարճ ժամանակով աշխատել է որպես Միության արտաքին գործերի և անվտանգության քաղաքականության հարցերով գերագույն հանձնակատար Քեթրին Էշթոնի իրավախորհրդատու[21]։
2013 թվականի ապրիլի 24-ին Մեցոլան հաջողությամբ մասնակցեց պատահական ընտրությունների՝ զբաղեցնելով Սիմոն Բուսուտիլի ազատված տեղը՝ դառնալով Մալթայի առաջին կին անդամներից մեկը Եվրախորհրդարանում[22]։ Խորհրդարանում նա հանդես է գալիս որպես Եվրոպական ժողովրդական կուսակցության խմբի (ԵԺԿ) անդամ[23]։
2014 թվականի ընտրություններում իր վերընտրվելուց հետո Մեցոլան 2014 թվականի հուլիսին ընտրվեց որպես խնդրագրերի հանձնաժողովի (PETI) փոխնախագահ[24]։ Բացի այդ, նա ծառայել է որպես մի շարք հանձնաժողովների և պատվիրակությունների անդամ[25]։ Նա նաև միացել է երեխաների իրավունքների հարցերով խորհրդարանական միջխմբին։ Մեցոլան հետագայում վերընտրվեց 2019 թվականի ընտրություններում[26]։ Այս օրենսդիր մարմնում նա ուշադիր հետևել է կուսակցական գծին՝ 90%-ից ավելի դեպքերում քվեարկելով ԵԺԿ պատվիրակության հետ միասին[21]։
2014 թվականին Մեցոլան գլխավորել է ԵԺԿ ներկայացուցչությունը Քաղաքացիական ազատությունների, արդարադատության և ներքին գործերի կոմիտեում (LIBE) հոմոֆոբիայի և սեռական կողմնորոշման և գենդերային ինքնության հիման վրա խտրականության դեմ ԵՄ ոչ պարտադիր ճանապարհային քարտեզի վրա, որի զեկուցողն էր Եվրախորհրդարանի պատգամավոր, Կանաչների ներկայացուցիչ Ուլրիկե Լունաչեկը[27]։ Նա նաև հանդիսանում էր 2019 թվականին Եվրոպական սահմանների և առափնյա պահպանության կանոնակարգի գծով խորհրդարանի զեկուցողը և 2021 թվականին հակա-SLAPP (Ռազմավարական հայց ընդդեմ հանրային մասնակցության) զեկույցի համազեկուցողն էր[13]։
Մեցոլան 2016 թվականին համահեղինակել է Եվրոպայի միգրացիոն ճգնաժամի վերաբերյալ ոչ պարտադիր զեկույցը, որի նպատակն է վերաբնակեցման և ԵՄ-ում նոր «ռադմիսիայի» վերաբերյալ «պարտադիր օրենսդրական մոտեցման» հաստատմանը, որոնք պետք է գերակա լինեն ԵՄ-ի և երկկողմանի համաձայնագրերի նկատմամբ։ ԵՄ անդամ չհանդիսացող երկրներ[28]։
2016-2017 թվականը Մեցոլան եղել է Խորհրդարանի Փողերի լվացման և հարկերից խուսափելու հարցերով հանձնաժողովի անդամ, որը ավելի ընդլայնված հետաքննում էր Պանամական փաստաթղթերի բացահայտումները և հարկերից խուսափելու սխեմաները։
Քաղաքացիական ազատությունների, արդարադատության և ներքին գործերի հանձնաժողովի՝ LIBE-ի շրջանակներում, որտեղ նա նախագահել է ԵԺԿ ներկայացուցչությունը 2017 թվականի հունվարից մինչև 2020 թվականը, Ռոբերտան եղել է Օրենքի գերակայության մոնիտորինգի խմբի (ROLMG) անդամ 2018 թվականից ի վեր[29]։
2019 թվականին Դաֆնե Կարուանա Գալիցիայի սպանությանը հաջորդած հակասությունների ժամանակ նա հրաժարվեց սեղմել Մալթայի վարչապետ Ջոզեֆ Մուսկատի ձեռքը Մալթայի Եվրախորհրդարանի պատգամավորների հետ հանդիպման ժամանակ։ «Եթե նա կարծում է, որ կարող է փորձել թոթափել պատասխանատվությունը, նա չարաչար սխալվում է։ Դուրս եկեք հիմա, քանի դեռ անուղղելի վնաս չեք հասցնում երկրին»,- գրել է նա[13]։ 2020 թվականին Մեցոլան մտածեց վիճարկել Partit Nazzjonalista կուսակցության ղեկավարությունը, բայց ի վերջո որոշեց դեմ գնալ այդ քայլին։ «Որոշ առաստաղների մի քանի ճաքեր են անհրաժեշտ, որպեսզի դրանք ջարդվեն», - ասաց նա։ Այդ պաշտոնը հետագայում զբաղեցրեց Բեռնարդ Գրեխը։
2021 թվականի նոյեմբերին Մեցոլան ընտրվեց որպես ԵԺԿ թեկնածու՝ փոխարինելու Դավիդ Սասսոլիին Եվրախորհրդարանի նախագահի պաշտոնում նրա նախագահության ժամկետի ավարտին՝ 2022 թվականի հունվարին[30]։ Սասսոլին 2021 թվականի սեպտեմբերին հոսպիտալացվել էր թոքաբորբով և դեկտեմբերին հանդես եկավ հայտարարությամբ[31], որ չի հավակնելու նախագահի պաշտոնին երկրորդ ժամկետով՝ դարձնելով Մեցոլային իր հավանական իրավահաջորդը[32]։ Հետագա հոսպիտալացումից հետո 2022 թվականի հունվարի 11-ին Սասսոլին իր պաշտոնավարման ավարտից մեկ շաբաթ առաջ մահացավ[33]։ Սասոլիի մահից հետո Մեցոլան դարձավ Եվրախորհրդարանի նախագահի պաշտոնակատարը[34]։
2022 թվականի հունվարի 18-ին՝ իր 43-ամյակի օրը, Մեցոլան ընտրվեց Եվրախորհրդարանի նախագահ՝ երկուսուկես տարի ժամկետով։ Նա ընտրվել է քվեարկության առաջին փուլում՝ ստանալով 690 ընտրողների ձայների բացարձակ մեծամասնությունը՝ 458 ձայն։ Որպես ԵԺԿ-ի թեկնածու, նրան սատարեցին նաև «S&D» և «Renew Europe» խորհրդարանական խմբերը, այն բանից հետո, երբ երեք խմբերը համաձայնության եկան նախագահի և փոխնախագահների ընտրության և օրենսդրական առաջնահերթությունների երկրորդ կեսի համար խորհրդարանի լիազորությունների շուրջ[35]։ Իր ընտրվելուց հետո Մեցոլան դարձավ երբևէ եղած ամենաերիտասարդ նախագահը, առաջին մալթացի անձը, ով զբաղեցրեց այդ պաշտոնը, և առաջին կին նախագահը 2002 թվականից ի վեր (և երբևէ ընտրված երրորդ կին նախագահը)։
Մեցոլան հետևողականորեն քվեարկել էր աբորտի դեմ բանաձևերի օգտին[36], և իր պաշտոնավարման սկզբից նա բախվում էր իր աբորտների հանդեպ իր բացասական դիրքորոշման հետ կապված խնդիրների, որն օրինական է ԵՄ անդամ բոլոր երկրներում, բացառությամբ Մալթայի և Լեհաստանի[37]։ Նա մի անգամ 2015 թվականի հայտարարության մեջ ասել է, որ «կտրականապես դեմ է աբորտին»[38]։ Եվրախորհրդարանի նախագահ ընտրվելիս նա հայտարարեց, որ իր պաշտոնավարման ընթացքում կներկայացնի խորհրդարանի դիրքորոշումը, որը ճանաչում է հղիության արհեստական ընդհատումը որպես մարդու իրավունք[39]։
Մեցոլան կոչ է արել ուժեղացնել Եվրախորհրդարանի լիազորությունները[40]։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.