From Wikipedia, the free encyclopedia
Վիբրատորը կամ թրթռիչը, որը երբեմն անվանվում է նաև մերսիչ, սեռական խաղալիք է, որն օգտագործվում է մարմնի վրա՝ հաճելի սեռական խթանում առաջացնելու համար։ Թրթռիչների շատ տարբեր ձևեր և մոդելներ կան։ 2010-ականների թրթռիչների մեծ մասը պարունակում է էլեկտրականությամբ աշխատող սարք, որը զարկ կամ պուլսացիա է տալիս։ Թրթռիչները կարող են օգտագործվել ինչպես անհատական, այնպես էլ մեկ կամ ավելի մարդկանց զուգընկերների հետ։ Գոյություն ունեն սարքեր, որոնք օգտագործվում են զույգերի կողմից՝ երկու զուգընկերների սեռական օրգանները խթանելու համար[1]։ Դրանք կարող են կիրառվել էրոգեն գոտիների վրա, ինչպիսիք են կլիտորը, վուլվան կամ հեշտոցը, առնանդամը, սկրոտումը կամ սրբանը, սեռական խթանման և օրգազմի հասնելու համար։ Վիբրատոր կարող է առաջարկվել սեռական թերապևտների կողմից այն կանանց, ովքեր դժվարանում են օրգազմի հասնել միջոցով մաստուրբացիայի կամ ներթափանցման միջոցով[2]։
Թրթռիչները շատ հաճախ ունենում են էլեկտրական շարժիչներ[3]։ Որոշ վիբրատորներ վաճառվում են որպես «մարմնի մերսիչներ», չնայած նրանք դեռ կարող են օգտագործվել, օրինակ, որպես չափահասների սեռական խաղալիքներ ավտոէրոտիզմի ժամանակ։ Որոշ թրթռիչներ աշխատում են մարտկոցներով, իսկ մյուսներն ունեն հոսանքի լար, որը միանում է վարդակից։ Կա նաև թրթռիչ, որն օգտագործում է հոսքը փոշեկուլից եկող օդը` կլիտորը խթանելու համար։ Հին երաժշտական թրթռիչների ժամանակակից տարբերակները թրթռումները համապատասխանեցնում են նվագարկչի կամ բջջային հեռախոսի երաժշտության ռիթմի հետ։ Շքեղ ապրանքանիշների որոշ թրթռիչներ նաև ամբողջովին ծածկված են բժշկական սիլիկոնով՝ առանց արտահայտված կառավարման վահանակների կամ կարերի։ Չնայած ցանկացած սեռական խաղալիքի համար անհրաժեշտ է պատշաճ մաքրում, բակտերիաների աճի համար ավելի քիչ տեղ ունենալը նվազեցնում է վարակի հավանականությունը։
Չնայած որոշ ընկերություններ վաճառում են զգալիորեն ավելի մեծ չափի դիլդոներ և թրթռիչներ, դրանց մեծ մասը, որոնք վաճառվում են հեշտոցային կամ անալ օգտագործման համար, ունեն միջին առնանդամի չափի[4]։
Թրթռիչների լայն տեսականի կա, բայց դրանց մեծ մասը դասվում է ըստ մի քանի կատեգորիաների.
Հաշմանդամ մարդկանց համար վիբրատորները կարող են սեռական կյանքի էական մասը կազմել երկու հիմնական պատճառով. նախ` դա կարող է լինել սեռական բավարարվածություն ստանալու միակ միջոցը` թևի և ձեռքի թույլ աշխատանքի պատճառով։ Երկրորդ, որոշ հաշմանդամ տղամարդկանց համար թրթռիչի օգտագործումը սերմնահեղուկի նմուշ ապահովելու միակ ձևն է արտամարմնային բեղմնավորման համար։
Էլեկտրական թրթռիչը հորինվել է 19-րդ դարի վերջին` որպես ցավազրկման և տարբեր հիվանդությունների բուժման բժշկական գործիք։ Առաջին օգտագործումը հիշատակվում է Փարիզի Սալպետրերի հիվանդանոցում 1878 թվականին, որի հեղինակը համարվում է Ռոմեն Վիգուրուն։ Անգլիացի բժիշկ և գյուտարար Ջոզեֆ Մորտիմեր Գրանվիլը, ով նույնպես մշակել է վաղ մոդելներից մեկը, հիշատակվում է որպես «ժամանակակից էլեկտրոմեխանիկական թրթռիչի հայր»[10]: Մորտիմեր Գրանվիլի՝ 1883-ին լույս տեսած Նյարդերի թրթռումը և գրգռումը որպես գործառութային խանգարման և օրգանական հիվանդությունների բուժման միջոցներ գրքում նկարագրվում են թրթռիչի օգտագործման նպատակները` ցավազրկում և նևրալգիայի, նևրաստենիայի, հիվանդագին դյուրագրգռության, մարսողության խանգարման և փորկապության բուժում[11]։ Այս վաղ թրթռիչները լայն տարածում գտան բժշկության շրջանում և օգտագործվում էին կանանց և տղամարդկանց հիվանդությունների, այդ թվում՝ հիստերիայի, արթրիտի, փորկապության, ամենորեայի, բորբոքումների և ուռուցքների բուժման համար։ Առաջին համաշխարհային պատերազմի վիրավոր որոշ զինվորներ թրթռումային թերապիա ստացան որպես բուժում Սերբիայի անգլիական և ֆրանսիական հիվանդանոցներում[10]:
1900-ականներից սկսած թրթռիչները սկսեցին վաճառվել ամսագրերում տնային օգտագործման համար այլ էլեկտրական կենցաղային իրերի հետ միասին` նրանց առողջության և գեղեցկության ենթադրյալ առավելությունների համար։ Վառ օրինակը «Թրթռումայինն» էր, գովազդ, որը հայտնվեց McClure's ամսագրում 1899 թվականի մարտին, որն առաջարկվում էր որպես «Նևրալգիա, Գլխացավ, Կնճիռներ» -ի բուժում։ Այս գովազդներն անհետացան 1920-ականներին, հնարավոր է՝ պոռնոգրաֆիայում հայտնվելու պատճառով[12]:
Տեխնոլոգիական պատմաբան Ռեյչել Մայնեսը իր «Օրգազմի տեխնոլոգիան» [10] գրքում պնդում է, որ 19-րդ դարի վերջին թրթռիչի զարգացումը մեծ մասամբ պայմանավորված էր բժիշկների պահանջներով` սեռական օրգանների մերսումն ավելի հեշտ կատարելու համար, հաճախ դեպի «հիստերիկ պարոքսիզմ» (օրգազմ), որը պատմականորեն բուժում էր հանդիսանում կանանց հիստերիայի՝ երբեմնի բժշկական ախտորոշման համար։ Մայնեսը գրում է, որ այս բուժումը խորհուրդ էր տրվում հին դասական Եվրոպայում, ներառյալ Հիպոկրատի կորպուսում և Գալենի կողմից, և շարունակվում էր օգտագործվել միջնադարյան և ժամանակակից ժամանակաշրջաններում[10], բայց բժիշկների կողմից չէր դիտվում որպես սեռական երևույթ ներթափանցման բացակայության պատճառով[10], փոխարենը դիտվում էր որպես բարդ և հոգնեցուցիչ առաջադրանք[10]: Մայնեսը գրում է, որ Սալպետրիերիում թրթռիչի առաջին օգտագործումը եղել է հիստերիկ կանանց համար, բայց նշում է, որ Ջոզեֆ Մորտիմեր Գրանվիլը հերքել է, որ ինքը այդ գյուտը օգտագործել կամ երբևէ կօգտագործեր այդ նպատակով[10]: Բացի այդ, Մեյնսը նշում է, որ այդ բժշկական թրթռիչների իրական օգտագործումը և այն թրթռիչները, որոնք վաճառվել են տնային օգտագործման համար 20-րդ դարի սկզբին, բացահայտ չեն հայտարարվել, այլ եղել են «սոցիալական քողարկմամբ»[10]: Առաջարկվող գովազդի օրինակներից մեկը National Home Journal- ում Bebout-ի ձեռքով աշխատող մեխանիկական թրթռիչի` 1908 թվականի գովազդն է, որը պարունակում է հետևյալ տեքստը. «Նուրբ, հանգստացնող, աշխուժացնող և թարմացնող։ Հորինել է մի կին, ով գիտի կնոջ կարիքները»[10]:
Մյուս պատմաբանները համաձայն չեն Մայնեսի հետ սեռական օրգանների մերսման պատմական տարածվածության մասին` որպես կանանց հիստերիայի բուժման միջոց, և այն բանի շուրջ, թե որքանով են այդ նպատակով օգտագործվել վաղ ժամանակաշրջանի վիբրատորները։ Այն գաղափարը, որ օրգազմի խթանումը հին և միջնադարյան Եվրոպայում կանանց հիստերիայի ստանդարտ բուժում է, վիճարկվում է աղբյուրների խեղաթյուրման պատճառով[13], 19-րդ և 20-րդ դարասկզբին այդ բուժման դեպքերը և այն կատարելու համար վաղ թրթռիչների օգտագործումը նկարագրվել է որպես պրակտիկա, որը, եթե ընդհանրապես տեղի ունենար, կսահմանափակվեր ծայրահեղ սահմանափակ խմբով[14]։ Մայնեսն ասում է, որ իր տեսությունը պետք է ավելի շուտ դիտարկվի որպես վարկած, քան փաստ[15]։ 2018-ին Հոլի Լիբերմանը և Էրիկ Շացբերգը տպագրեցին հոդված, որտեղ նշվում էր, որ Մայնեսի պնդումները հաստատող «ոչ մի ապացույց» չի գտել։ Նրանք Մայնեսի աշխատանքի լայն ընդունումը անվանել են «որակի ակադեմիական վերահսկողության հիմնարար ձախողում»[16]: 2020 թվականից սկսած քննարկման երկու կողմերն էլ շարունակում են առաջ քաշվել[17]:
Թրթռիչը կրկին ի հայտ եկավ 1960-ականների սեռական հեղափոխության ժամանակ։ 1966 թ.-ի հունիսի 30-ին Jon H. Tavel- ը հայտ ներկայացրեց «Անլար էլեկտրական թրթռիչ` մարդու մարմնի օգտագործման համար» արտոնագիր ստանալու համար[18]։ Անլար թրթռիչը արտոնագրվել է 1968թ.-ի մարտի 28-ին, և շուտով դրան հաջորդեցին այնպիսի բարելավումներ, ինչպիսիք են բազմաստիճան և մեկ կտորով կոնստրուկցիան, ինչը արտադրությունն ավելի էժան էր դարձնում և հեշտացնում սարքի մաքրումը։
2013 թ.-ից սկսվում են արտադրվել վերալիցքավորվող թրթռիչներ, որոնք ավելի քիչ ազդեցություն են ունենում շրջակա միջավայրի վրա, քան մարտկոցով աշխատող թրթռիչները[19]։
2017-ին գենդերային և սեռական ուսումնասիրությունների դոցենտ Լին Քոմելլան նշել է, որ «սեռական խաղալիքների փաթեթավորումը ... փոխարինվել է ավելի մեղմ և մաքրված պատկերներով ... այժմ հնարավոր է թրթռիչ գնել Walgreens- ի շատ թաղամասերում»[20]։ Մեծ Բրիտանիայի դեղատներից Boots- ը հետևեց ԱՄՆ-ի դեղատան առաջատարին և 2019 թվականից սեքս խաղալիքներ է վաճառում ինչպես առցանց, այնպես էլ որոշ խանութներում[21]։
2009 թ.-ին Սեքսուալ բժշկության ամսագրում հրապարակված հետազոտությունը ցույց է տալիս, որ Միացյալ Նահանգներում 18-ից 60 տարեկան կանանց մոտ 53% -ը թրթռիչ է օգտագործել[22]։ 2010 թ.-ին Սեքսուալ և ամուսնական թերապիայի ամսագրում կատարված ուսումնասիրությունը ցույց է տվել, որ ԱՄՆ-ում հետերոսեքսուալ տղամարդկանց 43.8% -ը թրթռիչ է օգտագործել։ Այս տղամարդկանց 94% -ը դա արել է որպես զուգընկերոջ հետ նախախաղի մաս, իսկ 82% -ը դա արել է որպես սեռական հարաբերությունների մաս[23]։ Ոչ հետերոսեքսուալ տղամարդկանց շրջանում 49.8% -ն է օգտագործել թրթռիչ[24]։
Վիբրատորների տիրապետումն ու վաճառքը որոշ իրավասություններում, այդ թվում՝ Հնդկաստանում, անօրինական է, չնայած դրանք վաճառվում են առցանց։
Մինչ վերջերս, Ամերիկայի Հարավային և Գրեյթ Փլեյնսի որոշ նահանգներ ամբողջովին արգելում էին թրթռիչների վաճառքը, ուղղակիորեն կամ «անպարկեշտ սարքերը» կարգավորող օրենքների միջոցով[25]։ 2007-ին դաշնային վերաքննիչ դատարանը ուժի մեջ մտցրեց Ալաբամայի օրենքը, որն արգելում է սեռական խաղալիքների վաճառքը։ Օրենքը` 1998-ի Անպարկեշտության դեմ պայքարի մասին օրենքը, նույնպես հաստատվել է Ալաբամայի Գերագույն դատարանի կողմից 2009 թ. սեպտեմբերի 11-ին։
2008-ի փետրվարին ԱՄՆ դաշնային վերաքննիչ դատարանը չեղյալ հայտարարեց Տեխասի կանոնադրությունը, որն արգելում էր թրթռիչների և այլ սեռական խաղալիքների վաճառքը՝ համարելով, որ այդպիսի օրենքը խախտում է ԱՄՆ Սահմանադրության 14-րդ կետով երաշխավորված անձնական կյանքի իրավունքը[26]։ Վերաքննիչ դատարանը մեջբերեց Լորենսն ընդդեմ Տեխասի դատավարությունը, որտեղ 2003 թ.-ին ԱՄՆ Գերագույն դատարանը չեղյալ էր հայտարարել համասեռամոլ զույգերի միջև համաձայնեցված սեռական հարաբերությունների արգելքը` համարելով այն հակասահմանադրական, քանի որ սահմանափակում էր մասնավոր ինտիմ կյանքի իրավունքը։ Նմանատիպ դեպքեր են եղել Կոլորադոյում և Կանզասում։ 2009 թվականի դրությամբ Ալաբաման միակ նահանգն է, որտեղ սեռական խաղալիքների վաճառքը արգելող օրենքը մնում է, չնայած Ալաբամայի բնակիչներին բժշկի նշանակմամբ թույլատրվում է գնել սեքս խաղալիքներ :Ամերիկացի կենսաբան և բժշկական պատմաբան Ջեյքոբ Մ. Ապելը պնդում է, որ սեռական խաղալիքները «սոցիալական բարիք» են, և այն սարքերը, որոնք նա անվանում է «ամուսնական փոխարինիչներ», կարևոր դեր են խաղում միլիոնավոր ամերիկացիների հուզական կյանքում[27]։ Ապելը գրել է.
Չեմ կարող ասել՝ Ալաբամայի կանայք ավելի շատ վիբրատորների ունեն, թե Աստվածաշունչ։ Եթե ենթադրելու լինեմ, կասեմ, որ մեծամասնությունը ավելի մեծ օգտակարություն է ստանում վիբրատորների օգտագործումից։ Բնականաբար, ավելի շատ հաճույք։ Հետևաբար, որևէ ռացիոնալ հիմք չկա, որ սեռական խաղալիքների օօգտագործումը արգելվի ամուսնական զույգերի կամ չամուսնացածների կամ անգամ երեխաների համար։ Հիմա, երբ հստակ գիտենք, որ մաստուրբացիան փոքրահասակ աղջիկներին չի կուրացնում կամ մազերի մեջ պալմաներ չեն աճում, սեռական խաղալիքների մասին իրազեկումը նրանց չի վնասի։ Ես չեմ ցանկանա, որ երեխաները ծանոթ լինեն այնպիսի իրերին, ինչպիսիք են ատրճանակները, կրակայրիչները, թույները, ֆասթ ֆուդը. սեռական խաղալիքները այս ցանկի ամենավերջին հորիզոնականում են[27]։ |
Պատմական Hysteria ֆիլմը ներկայացնում է Ջոզեֆ Մորտիմեր Գրանվիլեի կողմից վիբրատորի ստեղծման ձևափոխված պատմությունը, և կանացի հիստերիայի բուժումը օրգազմի միջոցով[28]։ Դրա պատմական ճշգրտությունը քննադատվել է այն պատճառով, որ նրա վիբրատորները ստեղծված էին տղամարդկանց ցավերը մեղմացնելու նպատակով։
In the Next Room (or The Vibrator Play) Սառա Ռուլի պիեսն է։ Այն վիբրատորների վաղ պատմության մասին է, երբ բժիշկները դրանք կիրառում էին որպես կլինիկական սարք՝ կանանց օրգազմի հասցնելու և այդպիսով «հիստերիան» բուժելու միջոց։
1980-ականներին և 1990-ականներին թրթռիչներն ավելի ու ավելի տեսանելի դարձան հասարակական մշակույթում, հատկապես 1998-ի օգոստոսյան HBO- ի « Սեքսը մեծ քաղաքում» շոուի մի դրվագից հետո, որում Շարլոտի կերպարը կախվածություն ստացավ նապաստակի թրթռիչից։ Հայտնվելով 2009-ի մարտին ամերիկյան հանրաճանաչ «Օփրա Ուինֆրի շոու» հեռուստասերիալում[29] դոկտոր Լորա Բերմանը խորհուրդ տվեց, որ մայրերը սովորեցնեն իրենց 15 կամ 16 տարեկան դուստրերին հաճույքի գաղափարը՝ նրանց համար գնելով կլիտորային թրթռիչ։ Այսօր CVS- ը, Walgreens- ը, Kroger- ը, Safeway- ը, Target- ը և Walmart- ը ԱՄՆ-ի ազգային խոշոր ցանցային մանրածախ վաճառողներից են, որոնք խանութների դարակներում թրթռիչ են ներառում[30]։
Grace and Frankie- ում, որի պրեմիերան կայացավ 2015-ին, վերնագրի երկու կերպարները ստեղծում են տարեցների համար թրթռիչների նախագծման և վաճառքի բիզնես։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.