Geir Kristjánsson

Geir Kristjánsson (25. júní 1923 - 18. september 1991) var íslenskt skáld og þýðandi. Geir var sérstaklega var kunnur fyrir þýðingar úr rússnesku.

Geir fæddist á Húsavík, sonur Kristjáns Ólasonar og Rebekku Pálsdóttur. Hann lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum á Akureyri vorið 1943, nam norræn fræði við Háskóla Íslands um skeið, lagði síðan stund á slavnesk mál við háskólann í Uppsölum í Svíþjóð. Geir dvaldist einnig í París og stundaði bókmennta- og fagurfræðinám við Sorbonne-háskólann í París.

Frumsamin verk

• Daginn fyrir dómsdag (sjónleikur í þremur þáttum) (1951 (óútgefið?)
• Stofnunin (smásögur) (1956)
• Snjómokstur (leikrit) (1970)

Þýðingar

• Lífið bíður (eftir Pjotr Andrejevítsj Pavlenko) (1953)
• Tilraun til sjálfsævisögu (eftir Boris Pasternak) (1961)
• Ský í buxum og fleiri kvæði (eftir Vladímír Majakovskíj) (1965)
• Skóarakonan dæmalausa (gamanaleikur eftir Federico García Lorca) (1965) (óútgefið?)
• Sagan af Serjoza: þættir úr lífi lítils drengs (eftir Vera Fjodorovna Panova) (1967)
• Hin græna eik (ljóðaþýðingar) (1970)
• Undir hælum dansara: ljóðaþýðingar úr rússnesku (1988)
• Dimmur söngur úr sefi: safn ljóðaþýðinga (1991)
• Sögur, leikrit, ljóð : frumsamin verk og þýðingar (2001)

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.