Gustav Heinemann
Forseti Vestur-Þýskalands (1899-1976) From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Gustav Walter Heinemann (23. júlí 1899 – 7. júlí 1976) var þýskur stjórnmálamaður sem var forseti Vestur-Þýskalands frá 1969 til 1974. Hann var borgarstjóri Essen frá 1946 til 1949, innanríkisráðherra Vestur-Þýskalands frá 1949 til 1950 og dómsmálaráðherra frá 1966 til 1969.
Remove ads
Æviágrip
Gustav Heinemann fæddist þann 23. júlí 1899 í Schwelm í Vestfalíu. Faðir hans var starfsmaður í verksmiðju Krupp-fjölskyldunnar. Heinemann gekk í ýmsa þýska háskóla og lauk embættisprófi í þjóðfélagsfræðum árið 1922 og doktorsprófi í lögfræði árið 1929.[1]
Heinemann gegndi herþjónustu í fyrri heimsstyrjöldinni en að henni lokinni snerist hann gegn róttækri þjóðernishyggu sem breiddist út í Þýskalandi. Á millistríðsárunum vann Heinemann sem lögfræðingur og síðan sem framkvæmdastjóri „Rínsku stálsmiðjanna“. Hann var jafnframt framámaður Vitnisburðar kirkunnar, tímarits þýskra mótmælenda.[2] Heinemann var ávallt harður andstæðingur nasista og var virkur í andspyrnu allan þann tíma sem Hitler var við völd í Þýskalandi.[3]
Remove ads
Stjórnmálaferill
Eftir seinni heimsstyrjöldina tók Heinemann þátt í stofnun Kristilega demókrataflokksins. Hann hóf beina þátttöku í stjórnmálum og varð borgarstjóri í Essen frá 1946 til 1949, þar sem hann gegndi mikilvægu hlutverki í endurbyggingu borgarinnar eftir eyðileggingu stríðsins.[1]
Árið 1949 var Heinemann skipaður innanríkisráðherra í fyrstu stjórn Konrads Adenauer kanslara.[4] Heinemann sagði hins vegar af sér sem innanríkisráðherra og yfirgaf Kristilega demókrataflokkinn árið 1959 vegna skoðanaágreinings við Adenauer.[2] Heinemann var á móti endurhervæðingu Þýskalands, sem hann taldi að myndi hindra endursameiningu landsins. Heinemann stofnaði í kjölfarið eigin stjórnmálaflokk, Alþýska þjóðarflokkinn, sem átti að vera fulltrúi þriðju stefnunnar á milli Kristilegra demókrata og jafnaðarmanna. Þessi flokkur náði aldrei miklu fylgi og því gekk Heinemann árið 1958 í Jafnaðarmannaflokkinn.[1]
Heinemann varð dómsmálaráðherra í ríkisstjórn Kurts Georgs Kiesinger árið 1966 þegar Kristilegir demókratar mynduðu samsteypustjórn með Jafnaðarmönnum. Á meðan Heinemann var dómsmálaráðherra stýrði hann umræðum sem leiddu til þess að starfsemi nýs þýsks kommúnistaflokks var leyfð, en gamli þýski kommúnistaflokkurinn hafði þá verið bannaður í Vestur-Þýskalandi. Kristilegir demókratar í Bæjaralandi, sér í lagi fjármálaráðherrann Franz Josef Strauss, gagnrýndu Heinemann harðlega fyrir að heimila stofnun nýs kommúnistaflokks. Heinemann sagðist ekki gera þetta af neinu dálæti á kommúnistum, heldur þar sem þetta myndi gefa Vestur-Þýskalandi lýðræðislegra yfirbragð en Austur-Þýskalandi og nýr kommúnistaflokkur væri ólíklegur til að ná miklu fylgi.[1]
Remove ads
Forseti Vestur-Þýskalands (1969-1974)
Jafnaðarmannaflokkurinn valdi Heinemann sem forsetaefni sitt í forsetakosningum á vestur-þýska sambandsþinginu árið 1969. Heinemann sigraði Gerhard Schröder, frambjóðanda Kristilegra demókrata, með 512 atkvæðum gegn 506. Var þetta naumasti sigur í forsetakosningum á sambandsþinginu fram til þessa.[4]
Heinemann var forseti þegar hundrað ár voru liðin frá stofnun Þýskalands árið 1971. Í ræðu sem hann hélt við tilefni aldarafmælisins gagnrýndi Heinemann gamlar hugmyndir um stofnun ríkisins, fyrsta kanslarann Otto von Bismarck og ýmis atriði í sögu síðari tíma. Meðal annars gagnrýndi hann það að engir fulltrúar byltinganna 1848 hefðu verið viðstaddir yfirlýsinguna um stofnun Þýskalands í Versölum og sagði að pólitískt vald í þýska keisaradæminu hefði eingöngu verið í höndum aðalsmanna og herforingja en ekki lýðræðislegra stofnana.[5]
Heinemann naut mikilla vinsælda undir lok kjörtímabils síns í forsetaembætti. Hann gaf þó ekki kost á sér til endurkjörs árið 1974 vegna hás aldurs.[6] Heinemann lést árið 1976, tveimur árum eftir að hann lét af forsetaembætti.[7]
Tilvísanir
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads