Ryukyu-mál

Ryukyu-mál (琉球語派, Ryūkyū-goha, einnig 琉球諸語, Ryūkyú-shogo eða 島言葉 í Ryukyuan, Shima kutuba, bókstaflega "Eyju Mál"), einnig Lewchewan eða Luchuan, eru frumbyggjamál Ryukyu-eyja, suðurhluta japanska eyjaklasans. Ásamt japönsku og Hachijō-málinu mynda þau japönsku málaættina.^[1]

Ryukyu-mál
Málsvæði	Ryukyu-eyjar
Ætt	Japanskt
Kort af ryukyu-málum

Umferðaröryggismerki í Kin, Okinawa skrifað á japönsku (miðju) og Okinawan (til vinstri og hægri).

Þótt japanska sé töluð á Ryukyu-eyjum eru Ryukyu- og japanska ekki gagnkvæmt skiljanleg. Ekki er vitað hversu margir eru eftir sem tala þessi tungumál, en tungumálaskipti í átt að notkun japönsku og mállýskur eins og Okinawa-japanska hefur leitt til þess að þessi tungumál eru í útrýmingarhættu; UNESCO flokkaði fjögur af málunum "örugglega í útrýmingarhættu" og tvö önnur "í mikilli útrýmingarhættu".^[2]

Flokkun

Ryukyu-mál tilheyra japönsku tungumálaættini, sem japanska er líka partur af.^[3][4] Þau eru ekki gagnkvæmlega skiljanleg japönsku - í raun eru ryukyu-mál ekki einu sinni gagnkvæmar við hvert annað - og eru því yfirleitt talin mismunandi tungumál.^[3] Hins vegar, af félagslegum, pólitískum og hugmyndafræðilegum ástæðum, hafa þau oft verið flokkuð innan Japan sem japanskar mállýskur.^[3] Frá upphafi síðari heimsstyrjaldarinnar hafa flestir meginlands Japanir litið á ryukyu-mál sem mállýsku eða hóp af japönskum mállýskum.