abusus

Latino

Quarta declinazione

	singolare	plurale
nominativo	abūsŭs	abūsūs
genitivo	abūsūs	abūsŭŭm
dativo	abūsŭī	abūsĭbŭs
accusativo	abūsŭm	abūsūs
vocativo	abūsŭs	abūsūs
ablativo	abūsū	abūsĭbŭs

Sostantivo

abusus m

1. l'atto di finire una risorsa
2. spreco, abuso di una risorsa

aggettivo della I classe

singolare
	maschile	femminile	neutro
nominativo	abūsus	abūsă	abūsum
genitivo	abūsī	abūsae	abūsī
dativo	abūsō	abūsae	abūsō
accusativo	abūsŭm	abūsăm	abūsum
vocativo	abūsĕ	abūsă	abūsum
ablativo	abūsō	abūsā	abūsō
plurale
	maschile	femminile	neutro
nominativo	abūsī	abūsae	abūsă
genitivo	abūsōrum	abūsārum	abūsōrum
dativo	abūsīs	abūsīs	abūsīs
accusativo	abūsōs	abūsās	abūsă
vocativo	abūsī	abūsae	abūsă
ablativo	abūsīs	abūsīs	abūsīs

Voce verbale

abusus

1. participio perfetto di abutor

Note / Riferimenti