fletus

Latino

participio perfetto
aggettivo di I classe

singolare
	maschile	femminile	neutro
nominativo	flētus	flētă	flētum
genitivo	flētī	flētae	flētī
dativo	flētō	flētae	flētō
accusativo	flētŭm	flētăm	flētum
vocativo	flētĕ	flētă	flētum
ablativo	flētō	flētā	flētō
plurale
	maschile	femminile	neutro
nominativo	flētī	flētae	flētă
genitivo	flētōrum	flētārum	flētōrum
dativo	flētīs	flētīs	flētīs
accusativo	flētōs	flētās	flētă
vocativo	flētī	flētae	flētă
ablativo	flētīs	flētīs	flētīs

Quarta declinazione

	singolare	plurale
nominativo	flētŭs	flētūs
genitivo	flētūs	flētŭŭm
dativo	flētŭī	flētĭbŭs
accusativo	flētŭm	flētūs
vocativo	flētŭs	flētūs
ablativo	flētū	flētĭbŭs

Sostantivo

fletus m sing, quarta declinazione (genitivo: fletus)

1. pianto
   • fraterno multum manantia fletu - [offerte funebri] grondanti di pianto fraterno (Catullo, Carmina, carmen CI, 9)

Voce verbale

fletus

1. participio perfetto di flĕo

Sillabazione

flē | tŭs

Pronuncia

• (pronuncia classica) IPA: /ˈfleː.tus/
• (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ˈfle.tus/

Etimologia / Derivazione

dal verbo flĕo

Uso / Precisazioni

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)

Sinonimi

• (pianto) planctus, luctus, ploratus, plangor, ploratio, comploratio, lamentum

Termini correlati

• flebilis, diffletus

Note / Riferimenti