conquerir

conquérir も参照。

カタルーニャ語

語源

ラテン語語根 *conquerire < conquīrere

動詞

conquerir (現在第一人称単数形 conquereixo, 過去分詞 conquerit)

1. 征服する。

conquerirの活用 (第三変化動詞(接中辞-eix-有り))

不定詞			conquerir
現在分詞			conquerint
過去分詞			conquerit
人称		単数			複数
		一人称	二人称	三人称	一人称	二人称	三人称
直説法		jo	tu	ell/ella vostè	nosaltres nós	vosaltres vós	ells/elles vostès
	現在	conquereixo	conquereixes	conquereix	conquerim	conqueriu	conquereixen
	不完了過去	conqueria	conqueries	conqueria	conqueríem	conqueríeu	conquerien
	未来	conqueriré	conqueriràs	conquerirà	conquerirem	conquerireu	conqueriran
	完了過去	conquerí	conquerires	conquerí	conquerírem	conqueríreu	conqueriren
	過去未来・可能法	conqueriria	conqueriries	conqueriria	conqueriríem	conqueriríeu	conqueririen
接続法		jo	tu	ell/ella vostè	nosaltres nós	vosaltres vós	ells/elles vostès
	現在	conquereixi	conquereixis	conquereixi	conquerim	conqueriu	conquereixin
	過去	conquerís	conquerissis	conquerís	conqueríssim	conqueríssiu	conquerissin
命令法		—	tu	vostè	nosaltres	vosaltres vós	vostès
		—	conquereix	conquereixi	conquerim	conqueriu	conquereixin

類義語

• conquistar