Perang Dipanegara

Perang Dipanagara (Basa Inggris:The Java War, Basa Walanda: De Java Oorlog), iku perang gedhé lan suwé, ya iku sajeroning limang taun (1825-1830) kang kadadéan ing Jawa, Indhiya Nèderlan (saiki Indonésia), antara wadyabala panjajah Walanda ing sangisoré pimpinan Jendral De Kock^[7] nglawan kang ndunungi pribumi kang dipimpin pangeran Yogyakarta kang asmané Pangeran Diponegoro. Sajeroning perang iki wis akèh banget kang dadi kurban, wujud jiwa lan bandha. Dhokumèn-dhokumèn Walanda kang dikutip para ahli sajarah, nyebutaké yèn watara 200.000 jiwa rakyat kang dadi kurban. Sawetara iku ing pihak saradhadhu Walanda, kurban tewas cacahé 8.000.

Perang Diponegara
Sunggingan Prastawa nalika Pangéran Dipanegara dicekel déning Nicolaas Pieneman
Titimangsa 1825-1830 Pernah Jawa Asil Pangéran Dipanegara dibuwang menyang Makassar;[1]
Péhak kang perang
Belanda wong Jawa kang nyengkuyung Walanda	Tentara kang nyengkuyung Pangéran Diponegara Tentara Cina
Pangarep
Jendral De Kock	Pangéran Diponegara
Kakuwatan
50.000	100.000
Kurban
Tentara Éropa: ~8.000 Tentara Jawa: 7.000[2]	20.000 ninggal nalika perang[3]
Tentara lan padunung: 200.000 kurban jiwa [2][4][5][6]

Perang Diponegoro minangka salah siji pertempuran gedhé dhéwé kang naté dialami déning Walanda sajeroning njajah Nusantara. Peperangan iki nglibataké kabèh tlatah Jawa, mula banjur karan Perang Jawa.

Wiwitaning Peperangan

Perang Dipanegara kadadosan amargi kempalan saking kacekelan, ketidakadilan, lan intervensi Walanda dhatêng pamaréntahan, agami, lan adat istiadat ing Kasultanan Ngayogyakarta Hadiningrat. Pangeran Dipanegara, minangka putranipun Sri Sultan Hamengkubuwana III, ngrasa yèn kahanan punika sampun boten saged ditampi.