Surat At Taubah

Surat At Taubah (Arab سورة التوبة) iku surat kaping 9 Kuran mawa 129 ayat. Surat iki kagolong surat Madinah. Isiné bab pratélan pamutusan perjanjèn damai karo kaum musyrikin.

at-Taubah
Ayat 1 s.d. Ayat 3
Informasi
Makna	Pengampunan
Nami sanès	Bara'ah (Berlepas Diri) Al-Mukshziyah (Ngeculaké) Al-Fadikhah (Menyingkap) Al-Muqasyqisyah (Melepaskan)[1]
Klasifikasi	Madaniyah
Surat ka	9
Juz	Juz 10 (ayat 1-93) Juz 11 (ayat 94-129)
Statistik
Gunggung ayat	129 ayat

Pokok-Pokok Isi

• Kaimanan
  • Allah tansah nganthèni hamba-hamba-Né kang iman
  • Pambalesan saka amalan-amalan manungsa mung saka Allah
  • Sakabèhané miturut sunnatullah
  • Lindhungan Allah marang wong-wong kang iman
  • Kalungguhan Muhammad ing sisih Allah.
• Hukum-ukum
  • Kewajiban nafkahaké bandha
  • Werna-warna bandha sajeroning agama sarta panggunaané
  • Jizyah
  • Perjanjèn lan perdamaian
  • Kewajiban umat Islam marang Nabiné
  • Sebab-sebab wong Islam ngayahi perang total
  • Sawetara dhasar pulitik kanegaraan lan paprangan sajeroning Islam.
• Kisah-kisah
  • Muhammad karo Abu Bakar r.a. ing sawijining guwa ing bukit Tsur nalika ijrah
  • Perang Hunain (perang Authas atau perang Hawazin)
  • Perang Tabuk.
• Liya-liya
  • Sifat-sipat wong kang iman lan tataran-tingkatané.
  • Pratélan pambatalan perjanjèn damai déning Muhammad karo kaum musyrikin, amarga ora ngebaki sarat-sarat perjanjèn damai ing perjanjèn Hudaibiyyah.